Devletimizin bu günlerde Hukuk ve
Ekonomi konularında yapacağı reform çalışmalarını ilgiyle ve bazen de hayretle
izliyorum. Özellikle hükümetimizin diyemiyorum zira Türkiye Büyük Meclisinin ve
muhalefet partilerinin bu günkü sistemde hiçbir hükmü-şahsiyetleri kalmamıştır.
Tek adam ve onun atadığı bakan ve bürokratlarla yönetiliyoruz. Bakanlar,
valiler hukukçular ve medyanın gözü kulağı Cumhurbaşkanının üzerinde o ne derse
o oluyor, en hayati konular o konuşmadan haber olmuyor.
Şu bir senedir içinde cebelleştiğimiz
salgın hastalık sebebiyle kurulan ve bağımsız olarak çalışması gereken Bilim
Kurulu dahi Tek adamın direktifleriyle görüş bildiriyor. İlim eğer politikanın
vesayeti altında ise o ilimden ne ilim olur, nede ilimle iştigal edenlerden
ilim adamı diye söz edilir.
Yıllar önce okuyup ayrıca ilgiyle
dizi filmini izlediğim, Rahmetli Atilla
İlhan’ın: “Yarın Artık Bugündür”
eseri sanki bu günler için yazılmış bir eser. İstanbul’un bol ışıltılı ve dumanlı
bar ve pavyonlarında viskilerini yudumlayan aydın görünümlü insanların saatler
boyu Türk köylüsünü kurtarma konularını tartışırken hasbelkader yolu Anadolu’ya
düşen birinin karşılaştığı gerçekler, hiçte İstanbul’daki vatan kurtarma
tartışmalarına ve onların hayatlarına benzemiyordu.
Bugün Hükümetimizin, Ekonomi
Reformu adı altında tarım ürünlerinin fiyatını düşürmek için adlandırdığı: “Acil Eylem Planı” bana yukarıda
anlattığım olayları hatırlattı. Ne kadar cezbedici, şatafatlı kelimeler
kullanırsanız kullanın “masabaşı” çalışmalarınızdan, ayağınıza çarığı giyip
sahaya inmediğiniz müddetçe netice alamazsınız.
O saha:
Üreticinin ahırıdır,
Çiftçinin tarlasıdır.
Tarla dedim de hatırıma geldi.
Sayın Cumhurbaşkanının Polatlı da bir tarladaki traktör tanıtımında o temiz
mübarek topraklarda galoşla dolaşması toprağın değerini bilenlerce hayli
yadırganmıştı.
