Türk’ün Destanı

118

Orta Asya ana yurdum,
Üç kıtaya mühür vurdum,
Düş önüme sen bozkurdum…

Türk titresin, düne dönsün,
Tan ağarsın güne dönsün.

Asenalar, Alperenler,
Bu toprağa can verenler,
“Dünya bana dar” diyenler…

Nerdesiniz Başbuğlarım,
Paslı kaldı tunç tuğlarım.

Akınların zafer sesi,
Dervişlerin gül nefesi,
Oğuz Kağan sülalesi,

On altı Türk devletim var,
Asil soylu milletim var.

Dede Korkut kitabınla,
Edebali hitabınla,
Dualarla sevabınla…

Ruhumuza rehber Kur’an,
Yürüyoruz hedef Turan.

Ergenekon, Çanakkale,
Destan yazdım dilden dile,
Tarih der ki; “beni dinle…”

Bölünmesin yerim, yurdum,
Ayağa kalk Anadolum.

Alparslan’ım, Atatürk’üm,
Türk birliği yüce ülküm,
Söylenecek benim türküm…

Ozanımda sazın teli,
Özlem kokar hasret yeli.

Nam salmışım tüm dünyaya,
Çin seddinden Viyana’ya,
Binbir yıldır atlı, yaya..

Bu davete koşuyoruz,
Dadaş, zeybek coşuyoruz.

Mostar senin, Tuna sensin,
Yankılanır mehter sesin,
Ülkücüler yeter…! desin.

Bu sevdayı biliyoruz,
Yola çıktık, geliyoruz.

Üç hilalim, ay-yıldızım,
Bitsin artık ağrım, sızım,
Birlik olsun oğlum, kızım…

Türk milleti mutlu olsun,
Kurultayın kutlu olsun.