Yaşamak Bir Vazife

144

Ufukta güneş doğar,

Yepyeni bir gün başlar.

Bilinmez ne getirir,

İnsanlar ümitlenir.

Gün ışığı yayılır,

Her taraf aydınlanır.

Herkes gider işine,

İşsizler kısmetine.

Yaşamak bir vazife,

Almamalı hafife.

İlken olsun birinci;

Sorumluluk bilinci.

Yok öyle tek başına,

Sorumsuzca yaşamak.

Toplumun bir ferdisin,

Görev üstlenmelisin.

İnanç, fikir, görüşün;

Kendine göre hürsün.

Sanma ki; yok başka yol.

Herkese saygılı ol!

Razı ol kaderine,

Sana düşen kısmete.

Kefenin cebi yok ki;

Ne götüreceksin ki.