Nafile bir çabada savruldu tanelerin
Çiçekleri toplarken koklamayı unuttun
Tutuşan çöl misali bir damlaya koşarken
Okyanusta bir gemi olduğunu unuttun
*
Uysal dalgaları kasırgalara çevirdin
Sular çekildi nehri yatağına küstürdün
Gökyüzü karanlık hilali yorgun düşürdün
Sen şükür rahmetinde yıkanmayı unuttun
*
Ey besmelesiz nefes bak sevmeleri vurdun
Sözlerin diken daldaki gülü üzer oldun
İşte çok söyleyip sonra da pişmanlık duydun
Sen aklın zekâtını suskunluğu unuttun
*
Tebessüm saklanır varlığından köşe köşe
Ahın kalır gökteki serçenin yüreğinde
Hadi bir selam ver aynadaki kırgın yüze
Sadaka ehline ikram sunmayı unuttun
*
Bak göçtün gittin ömür konağı oldu viran
Kalmadı ardından bir dua bile okuyan
Sana komşu olan mezar sahibi perişan
Süzülen kum saatine bakmayı unuttun
