Mevsimler kaybolmuş, zaman karışmış;
Eylül belli değil, mart belli değil.
Çehreler asılmış, tenler kırışmış;
Taze belli değil, kart belli değil.
Memleket savaşsız gidiyor elden,
Türkçeyi kovmuşlar gönülden, dilden;
Kurtuluş, yeniden doğmakta külden;
Gurbet belli değil, yurt belli değil.
Ormanlar kesilmiş, toprak kel olmuş;
Kanunlar delinmiş, sonu yol olmuş;
Karın tokluğuna, herkes kul olmuş;
Çakal belli değil, kurt belli değil.
Davul, zurna; bütün sazlar tek sesli,
İnsan ayrı amma sözler tek sesli,
Farkları yok, yozlar kozlar tek sesli;
Toplum belli değil, fert belli değil.
Tarım size ömür, gıda hormonlu;
Nerde eski tarla; çeçli, harmanlı?
Bana kastedenler, hepsi fermanlı;
Derman belli değil, dert belli değil.
Toplumda kalmadı kimseye güven,
Ehven tutuluyor, dövenden söven;
Rahmet okutuyor, çalana döven;
Kaypak belli değil, mert belli değil.
