Aşk Ol

110

Tuhaf
bir iklimsiz gece

Belki
de sabaha karşı

Firari
uykuların gölgesinde

Vakitsiz
kalemim işte yine seni yazıyor.

Heceler,
kelimeler, düşler oluyorsun.

Bazen
virgülümdeki bir gülüş

Bazen
de noktamda yeni bir başlangıç…

Cümlelerim
seni taşımaktan yorulur sanma.

Güneş
gökyüzünü aydınlatmaktan

Çiçek
tomurcuğa durmaktan

Yıldız
hilale sevdalanmaktan

Yorgun
düşer mi hiç

Vazgeçtikleriyle
de büyür insan.

Bırak
ayrılıkları

Vuslatın
bozsun yüreğimin infazlarını.

Unut
da gel

Bildiğin
ne varsa unut.

Âşık
olma!

Aşk
ol da gel

Ateş
ol da düş

Yansın,
tutuşsun gönül otağı.