Türk Edebiyatının tartışmasız en iyi marşıdır İstiklal Marşı. Bir heyecan fırtınasıdır, ruh köpürmesidir ve tam bağımsızlığın sesidir. 93 kere kutlu olsun! Bu 12 Mart haftasında Mehmet Akif üstadın ruhaniyetinden destur alarak ve Google hazretlerinden çalarak millet ruhumuzu zedeleyen “günah işleme özgürlüğü”nü İstikbal Marşı olarak anonimen yani halkça okumak istiyorum:
Bakma, dönmez şafak vakti yurttan kaçan o alçak!
Dönmeyip dışarıda arlanmaksızın yaşayacak!
O benim milletimin hırsızıdır, yurdu soyacak,
Havuzladıkları benimdir, milletimindir ancak!
Çalma, kurban olayım hepsini ey hırslı çakal!
Gariban halkıma da bir pul bırakacak kadar al!
Olmaz sana götürdüğün paralar sonra helal,
Hakkıdır tüyü bitmemiş yetimin behemehal!
Ben ezelden beridir aç yaşadım, aç yaşarım!
Hangi hükümet beni kurtaracakmış, şaşarım!
Kurumuş musluk gibiyim, ne akar ne taşarım!
Yırtsam da bir tarafımı, hiç görülmez başarım!
Çıkış noktanı sarmışsa çelik kasalı bir duvar,
Benim “paralel, paralel” diyen bir iktidarım var!
Bağırsın korkma, nasıl işimize burnunu sokar?
‘Avrupa Birliği’ denen tek kişi kalmış canavar!
Arkadaş, Meclis’e fezlekeleri uğratma sakın!
Siper et savcıları, dursun bu hayâsız akın!
Gelecektir, cezanı vereceği günler halkın,
Kim bilir belki yarın, belki yarından da yakın!
Sattığın kurumları ‘para’ diyerek geçme, tanı!
Düşün iş güvencesiz milyonlarca çalışanı!
Kemiklerini sızlattın seni kurtaran atanı,
İşportaya çıkardın nerdeyse bu aziz vatanı!
Yandaşların mutlu olsun, olsa da millet feda!
Semizlettin Apo’yu, mezarında dönsün Şüheda!
Torba kanunlarla vurun abalıya, getirin seda!
Beş bin yıllık tarihe, devletim ederken veda!
Cümlenizin bu ülkeyi yok etmek mi emeli?
Yediğiniz herzelere bilmem başka ne demeli!
Oyup durdunuz altını, şimdi sallanıyor temeli,
Yurdumun ki sonunda vatandaş kükremeli!
O zaman durur belki gözümden akan yaşım,
O zaman doğrulur belim, yukarı kalkar başım,
O zaman boşa gitmez yıllar süren uğraşım!
Hesabını verip de gittiğiniz gün kardaşım,
Dalgalanın döviz gibi siz de şimdi ey suçlular!
Densin artık ‘dindar hırsız’a da vurulsun yular!
Ebediyen, öyle yok yüzde ellilik bir iktidar!
Hakkıdır ‘garip yaşamış vatandaş’ın da gülmek;
Hakkıdır ezilmiş milletimin, aydınlık bir İstikbal!
