Ama müvekkiliniz bakmadı.
Mahkemede bir cinayet davası görülüyordu. Adamın katil olduğu hemen hemen kesindi. Bunu gören sanık avukatının aklına bir şeytanlık geldi.
“Bayanlar baylar hepinize bir sürprizim var diyerek saatine baktı. Tam bir dakika sonra müvekkilim tarafından öldürüldüğü iddia edilen kişi bu mahkeme salonundan içeri girecek” dedi.
Bunun üzerine hâkim, seyirciler ve bütün kafalar mahkeme salonunun kapısına döndü 1 dakika geçti ve hiçbir şey olmadı bunun ardından avukat;
“Bakın dedi ortaya bu iddiayı attım ve hepiniz heyecan içinde kapıya bakıp 1 dakika boyunca beklediniz. Bu da gösteriyor ki gerçekten ortada bir ölü olduğuna ve dolayısıyla müvekkilimin katil olduğuna sizler tamamıyla inanmış değilsiniz”
Bu sözün ardından hâkim kararını açıkladı ve adamı suçlu buldu. Avukat şok içinde
“Ama nasıl olur? Az önceki gösteriden hepiniz etkilendiniz, hepinizin kapıya baktığını gördüm.
Hâkim “evet doğru, hepimiz baktık” dedi, ” ama müvekkiliniz bakmamıştı”
BEN KAPIYA DAYANIYORUM
İpsala Adliyesinin dar bir hâkim odasında çok taraflı bir dava görülüyordu.
Odanın içi davacı, davalı, tanıklar ve avukatlarla hınca hınç doluydu. Hâkim davacıdan delillerini sordu. O da tanık beyanlarına keşfe ve tapu kayıtlarına dayandığını ifade etti. Bu arada söz sırası davalıya gelmişti. Hâkim davalıya “sen neye dayanıyorsun” diye sordu. Davalıda odanın en dip kenarından hâkime cevap verdi;
“Ben kapıya dayanıyorum efendim”
EŞEĞİN LİSANINDAN ANLIYORSAN
Orman yasasına muhalefetten suçlanan köylü uzun uzun savunmasını yapar yargıç iyice bunalır. Bu sırada köylünün, adliyenin bahçesinde bağladığı eşeği sahibinin savunması sırasında anırmaya başlar. Yargıç köylüye eşeği kastederek:
Hanginizi dinleyeceğimi şaşırdım der.
Köylü istifini bozmaz savunmasını tamamladıktan sonra yargıca
Şimdi hangimizin lisanından anladınızsa ona göre kararınızı verin der.
