Herkese merhaba…
İzmit’te bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı festivali başladı sevgili okur.
Çok mutluyum çok. İçimdeki çocukta çok mutlu çok.
Festival kapsamında birbirinden harika programlar hafta boyunca bizi bekliyor. Üstelik festival başlangıcı kiminle yapıldı biliyor musunuz?
Atatürk’e benzerliğiyle tanınan sinema sanatçısı Göksel Kaya ilimize gelerek kentimiz çocuklarını okullarımızda ziyaret etti.
Hal böyle olunca okul kapısında gözlerini açmaya çalışan öğrenciler, karşılarında Atatürk’ü görünce çılgına döndüler.
Kimi sıkıca sarıldı Atatürk’üne.
Kimi doyasıya öptü Atatürk’ünü.
Kimisi soluğu Atatürk’ünün kucağında aldı.
Kimisi şok geçirdi. Olduğu yerde öylece kalakaldı.
Bir başkası gözyaşlarına hakim olamadı Atatürk’ünü karşısında görünce, sicim gibi gözyaşları süzülüverdi yanaklarına.
Atatürk’ünü karşısını gören bir diğerinin heyecandan dizlerinin bağı çözüldü.
Şaşkınlıklarını gizleyemeyen kimi çocuklar gözlerini Atatürk’ten alamadılar.
İlk şoku atlatan çocuklar ise sohbet etmeye başladılar Atatürk’le. Bakın neler söylediler:
“Herkesin derdi AB’ye girmek Atatürk’üm. Halbuki AB’ye girmeye çalışmadan önce ülkemizin dertlerine derman bulmalıyız değil mi?
Kimi aç, kimi evsiz, kimi işsiz, kimi okulsuz insanlarımız var. Ben televizyonda yarı aç, yarı çıplak çocukları görünce çok üzülüyorum.
Sen de onları görünce üzülüyorsun biliyorum.
Önce onlar için birşeyler yapalım Atatürk’üm nolur.
Kapkaçlar, hırsızlıklar, cinayetler olmasın. İnsanlar öldürülmesin.
Yurtta sulh, cihanda sulh derdin ya Atatürk’üm, haydi buradan tüm dünyaya hep birlikte seslenelim.
Yeter artık beyinlerimizi ve kalbimizi kin, nefret ve kötülüklerle doldurmasınlar.
Savaşlar olmasın.
Dünyaya barış hakim olsun.
Biz barışla, sevgiyle büyümek istiyoruz.
Söyle de Atatürk’üm insanlara kendilerine gelsinler.
Neyi paylaşamıyorlar ki anlamıyorum.
Eğitim görmek bizim en temel haklarımızdan biri, elimizden almasınlar onu Atatürk’üm.
Çocuk yaşta evlendirilmesin kızkardeşlerimiz, arkadaşlarımız buna nasıl engel olacağız bize yardım et Atatürk’üm.
Senin matematiğin çok iyiymiş Atatürk’üm, bir de kitap okumayı çok severmişsin, öğretmenim söylemişti bir keresinde. Ben de senin gibi olacağım Atatürk’üm sana söz veriyorum
Keşke hiç ölmeseydin de bizi hep sevseydin Atatürk’üm.
Biliyor musun daha hiçkimse senin gibi sevemedi bizi biliyor musun?
Bir daha gitmeyeceksin değil mi Atatürk’üm gitmeyeceksin.
Şaka şaka zaten hiç gitmemiştin ki sen Atatürk’üm, ben ölene kadar da gitmeyeceksin.
Kalbim seninle çarpıyor daima Atatürk’üm.
Ben ölene kadar da seninle çarpacak kalbim Atatürk’üm.
Seni çok seviyorum.
Çok seviyorum.
İşte benim memleketimdeki Atatürk sevgisi böyle birşey.
Atatürk’ümün kalbimizdeki yeri hiçbir şeyle doldurulamaz.
Ne şanslı bir nesiliz ki bu sevgiyle büyüdük.
Büyümeye de devam edeceğiz sevgili okur.
Siz yazdıklarımı düşünedurun şimdi bana müsaade…
Yeniden görüşünceye kadar en çok beni özleyin.
En çok beni özleyin. En çok beni özleyin.
Hatta bir tek beni özleyin.
