Kahvaltı

120

Zambak Deneme Sınavında 3. olmuştum. Okulumuzun müdürü Ayhan Erin bizlere “Bu deneme sınavında ilk 3 ‘e girenlere kahvaltı vereceğim” dedi.

Öğlen olmuştu okula gittim. Sıraya girdik. Müdür deneme sınavından ilk 3’e girenleri çağırıyordu. 3. olduğumu biliyordum. Beni çağıracağı için heyecanlandım. 2.3.4.sınıflar derken 5. Sınıflara sıra geldi. İlk 3.’üyü çağırıyorlardı. Bir anda ismimi duyacağım anda Alpcan Doğru  adını duydum şaşırdım. Sınıfa gelince öğretmenime durumu anlattım. Beni niye çağırmadılar dedim.

Öğretmenim “galiba iki sınıf beraber olduğu için olabilir” dedi. Bende sonra “Peki kahvaltıya gidecek miyim?” diye sordum.

Öğretmenim “bilmiyorum” dedi. Sonra diğer ders öğretmenim geleceksiniz dedi. Çok heyecanlandım. 31 Aralık günü Hereke Sosyal Tesislerde kahvaltı yapılacaktı.

O gün gelip çattı. Annemle birlikte saat 11:00’de sosyal tesislere gittik. Kapının önünde öğretmenim karşıladı. İçeri girdiğimde arkadaşım Remle Nur Sever ile karşılaştım. Masalar kurulmuştu. Arkadaşımla dolaşıp, konuşuyorduk. Sıra masaya geçmeye geldi. Çok kalabalıktı. Öğretmenimiz masaya oturmuştu, karşısına da bizlere yer tutmuştu. Öğretmenimizin karşısına oturduk.

Tabaklarda zeytin, peynir, yumurta, simit, tereyağı, bal ve çilek reçeli vardı. Tereyağı, bal ve çilek reçelleri ambalajlıydı. Bundan dolayı açmakta çok zorlanıyorduk.

Yanımızda da 4/B sınıfından Ömer Faruk Gündoğmuş ve Hakan Çoban vardı. Yemek yerken bizlere sazan yapıyorlardı. Arkadaşım Kerem hep sazan olarak patlıyordu. Bu arada sazanın ne olduğunu bilmezsiniz belki. Birisi yalan bir şey söylüyor, eğer o kişi kanarsa sazan yapan kişi o kişiye dokunarak sazan1 sazan 2 diye 10’a kadar hızlıca sayıyor. Sazan yapılan kişi eğer başka bir kişiye dokunamazsa sazan olan kişi patlıyor.

Sonra yumurtalarımızı açamıyorduk, arkadaşım Remle Nur ile kırmaya çalıştık. Birbirini çarptırdık. Remle Nur ‘un ki kırıldı. Yumurtasını yiyemeyeceğinden dolayı kırık olan tarafı tabağa doğru koydu (kimseye söylemeyin yoksa bana kızar).

Kahvaltımız bitmişti. Elimizi yıkamak için lavaboya gitmemiz gerekiyordu. Üst katta anasınıfı vardı. Oraya çıktık sorduğumuzda ileride dediler. Gittik gittik bulamadık. Aşağıya indiğimizde İngilizce kursuna gittiğim zamanlar aklıma geldi ve tuvaleti bulduk. Artık okula gitmemizin vakti geldi. Çantalarımızı alıp, öğretmenimizle yola koyulduk.

Bir daha ki yazımda görüşmek üzere…

Kahvaltıdayız

Kahvaltıdayız