Bir siyasî partinin iktidara gelmesi kolay değildir,
Gelince gitmemesi hiç kolay değildir;
Hele hele 20 küsur sene kalabilmesi zorların zorudur,
diyeceğimi zannediyorsanız yanılırsınız. Muhlama
gibi (minci olarak süte, peynir ve un olarak tereyağına) muhalefet varsa kolaydır.
Evvelâ “Müslümanların ensesinde boza pişirme” numarasıyla
onları toplumsal tabakalara aşılarsınız. Sonra olası doğumu da 28 Şubatlarla
sezaryen ederek erkene alırsınız.
Sistemin
erketecisi olarak erken seçim kararı ve hep ön alan şahıs çeyrek yüzyıldır aynı
kişiyse söylenecek söz yok.
Ne
zaman tıkansa C’den yada M’den hamlelerle hula-hoplatırlar
halkımızı; böylece sindirim sistemi s.o.s. vermez.
Meselâ
neyi yapmamanız gerekiyorsa onu yaparak koz verirsiniz. Başörtüsü gündemi 2
puandır, referandum olursa künde..
Koalisyonların
öcü olarak gösterildiği algıya 6’lı bir sunumla arz-ı endam edersiniz. Nasılsa
ortalama vatandaşın 6 parçadan en az biriyle sorunu vardır; böylece kötü
pazarcı gibi sağlamla beraber çürükleri de kakalayarak vatandaşın bir daha
tezgâhınıza uğramamasını garantilersiniz.
Olmadı, en az oy alacak adayla seçime girersin.
Böylelikle ikinci tur masrafını dahi boşa çıkararak memlekete hizmette
bulunursun.
Zaten iktidar kanadı da en kötü, en müflis, en hayırsız
kimselerle oy toplamayacak mı? Sen de muhalefet olarak en yalaka, en paragöz,
en muhteris tipleri toplar ve alacağın yüzdenin minimum olmasını sağlarsın.
Dostlar seçim görsün. Şunun şurasında 2028’e ne kaldı; bu
maç geride kalır, önümüzdeki tuşlara bakarız. “Bir ihtimâl daha var; o da kazanmak mı dersin? Allah esirgesin.
Muhalefet tencere..
İktidar hem kazan hem kepçe..
Ve muhlama (yada kuymak) tek gerekçe!
Not: 1946 Seçimlerinden 2023’e 77. Yılımız kutlu olsun. ‘I love you America’. Kiss Turkey..
