Bir Sabır Ummanı

175

Tereddütlü alınla secdeye varılmaz

Nefis suyuyla abdest alınmaz

Zahmetsiz işte hayır görüp şer bulan
kör

Gel de şerrin içinde gizlenen hayrı
gör

 

Hakikat sürüde değil çobanda

İşlek değil tenha, sarp yollarda

Her dem konuşanda değil susanda

Gel de sessizliğe marifet olanları
gör

 

Gülün habercisi değil miydi diken

Ey dikensiz gül kokusu bekleyen

Balığa can veren suydu seni boğan

Arayan değil aradığını bilendir bulan

 

Korku sarınca gönül kalesini

Geriye ne sur kalır ne de kapı

Can içinde gizli bir can iken

Gel de can kırığı olanları gör

 

Ağaç meyve için çiçeklenmeyi bekler

Söz şifa için demlenmeyi bekler

Mecnun Mevla için Leyla’yı bekler

Vuslatın yolu beklemekten geçer

 

Yürek yatağında pişmeyen söz

Gönül aşına tuz olur mu

Sevdanın eşiğinden geçmeyen göz

Hilalin gölgesine vurulur mu

 

Bir muma şule olan makamı ne yapsın

Doğruysa söylediğin söz varsın dil
yansın

Ülkün ruhuna hicret edince anlarsın

Bedenin soğusa da fikrin yeşertir
toprağı