Otlar,
ağaç, börtü, böcek yanıyor
Denizde
su gökte bulut kanıyor
İnsan
dünya niçin bitmez sanıyor
Hatırlamaz
barış diyen Oğuz[1]’u
Sabah
seher gece kutup yıldızı
İnsan
ömrü her gün düşer yaldızı
Günü
gelir kalmaz tadı hem tuzu
Hatırlamaz
bahşedilen sonsuzu
Adaletli,
ilmi, ahlâk liyakat
Düstur
idi evvel emir hakikat
Ana-ata,
baba-evlat hakikat
Hatırlamaz
garip mahzun suçsuzu
Özden
sende özü sözü olgun ol
Her
dem taze nefes ile birlik dol
İşlerinde
tutmaz isen doğru yol
Hatırlamaz
güzün insan nevruzu
Saygı
ve dostlukla
[1] Zükarneyn
