Uzun zamandır konuşan ve klavye başında yazan çizen insanları takip
ediyorum ve okuyorum.
Sadece
sosyal medyayı kast etmiyorum. Kitap yazanları, gazetecileri, internet
sitelerini, WhatsApp gruplarını ve pandemi sebebi ile artan zoom
toplantılarını, Skype sohbetlerini ilgiyle okuyor ve takip ediyorum…
Çoğunluk
memleketin iç ve dış sorunlarından dertleniyor, akıl ve bilgilerince
tavsiyelerde bulunuyorlar… Ben de faydalanıyorum.
Ancak öyle
bir zamandayız ki, yazmak ve konuşmaktan öte bir şeyler yapmak zorundayız diye
düşünüyorum… Ne yazık ki, bu insanların konuşmaktan ve yazmaktan öte bir şey
yapmadıklarını görüyorum…
Bir şeyler
yapma konusunda bir önerileri de yok… Hem yapmıyorlar, hem yol göstermiyorlar
hem de bir şeyler yapmak isteyenleri büyük bir kızgınlıkla eleştiriyorlar…
Anlamıyorum bu insanları!
Bunların
çoğu kendini aydın, çağdaş, milliyet ve yurtsever, reformist ve yenilikçi,
demokrat, milliyetçi, solcu, Atatürkçü, sosyal demokrat gibi sıfatlarla
tanımlıyorlar… Diyorsunuz ki, gelin bir şey yapalım, yok diyorlar… O zaman
önümüze geçin siz yapın biz koşulsuz destek verelim diyorsunuz ona da yok
diyorlar… Hani komedyen Beyaz’ın
“denize girmeni istiyorum ama yüzmeni istemiyorum” esprisi gibi!
Madem
ülkemizin içinde bulunduğu sorunlar ağır ve bir beka sorunu ile karşı
karşıyayız o zaman konuşmak ve oturmak niye? Bir şeyler yapmakla vatandaş
olarak mükellef değilmiyiz?
Ben bıktım
bu tiplerden. Konuşuyorlar, yazıyorlar, anlatıyorlar hepsi o kadar… Hadi
gelin o zaman bir şeyler yapalım, yok!
Bu
insanların ipliğini pazara çıkarmak lazım. Türkiye’nin esas sorunu pek matahmış
gibi duran ama aslında pek bir işe yaramayan bu insan tipi.
Biz konuşan,
anlatan, yazan ve aynı zamanda bunları eylemli olarak yaşama geçiren insan
tiplerini arıyoruz. Memleketi ağır sorunlarından kurtaracak olanlar bunlardır.
Sadece konuşan ve yazanlardan gelecek fayda ancak bu kadar olur. Bu da
sorunlardan kurtuluşa kafi gelmez… Adama sorarlar bunları kim hayata geçirecek
diye…
Onun için bu
tiplere gereğinden fazla önem verirseniz memleket daha ağır sorunlara düçar
olur. Gelin doğru konuşan, yazan ve anlatan bunları da yaşama geçirmeye çalışan
idealist insanlara destek verelim…
Boş veya
dolu konuşmanın ya da yazıp çizmenin kimseye bir faydası yok! Bunun adı da asla
memleket severlik olamaz!
