Klâsik Türk Musikisi

105

Klâsik Türk Musikisi,

Yâd ettirir insana; nedir eskisi.

Alır hâlden, uçurur maziye.

Ansızın en kuytu köşelere;

Verir insana, ince bir sızı.

Parlar o anda, gönül yıldızı.

Yıllar sıralanır, göstermek için kendini…

Duyurur; bilinmez sırların, yükselen sesini.

İnsan olur artık, bir tamburun ses telleri.

Çırpınır durur boşlukta, yorgun elleri.

Ah o sıkıntılı seneler…

Ne güzel günlermiş meğer;

Kalmış güzel tarafı,

Çünkü geçmiş ahı.

Hüzün yağmuruna tutuyor,

İnsan denen şahı.

Ah o güzelim, çocukluk yıllarım…

Ah o şirin, gençlik rüzgârım!

Sizi ben, hep böyle;

Melûl mahzun anarım!

Çalarken derinden derine,

Klâsik Türk Musikisi;

Neler düşürmez ki tuzağına, gönül kafesi…

“Bir dokun, bin ah dinle;

Kâse-i fağfurdan!”

Dediği gibi şairin:

Neler kopmaz ki,

Gönül yurdundan…

Çalarken, aheste aheste…

Klâsik Türk Musikisi,

Canlanır gözde; Osmanlı Türkünün,

Eşsiz mavisi,

Mavi camisi,

Sultanahmed’in; altın sesi,

Ezan-ı Muhammedîsi…

Klâsik Türk Musikisi,

Dinlerken insan;

Dinlendirir insanı, o hoş Sada…

İster dinlemek, bir daha.

Çünkü o: Eser-i deha!

Dehâ eseri!

Çünkü Türkiye’nin, odur sultanı.

Klâsik Türk Musikisi;

Osmanlı Türkünün,

Gönül sesi.

Klâsik Türk Musikisi;

Osmanlı Türkünün,

Sönmez nefesi.

 

 

Önceki İçerikBirbirimize Fazla Gelmeye mi Başladık?
Sonraki İçerikSaate İsabet Eden Şarapnel…(10 Ağustos 1915 Çanakkale )
Avatar photo
1944 yılında İstanbul'da doğdu. 1955'de Ordu ili, Mesudiye kazasının Çardaklı köyü ilkokulunu bitirdi. 1965'de Bakırköy Lisesi, 1972'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünden mezun oldu. 1974-75 Burdur'da Topçu Asteğmeni olarak vatani vazifesini yaptı. 22 Eylül 1975'de Diyarbakır'ın Ergani ilçesindeki Dicle Öğretmen Lisesi Tarih öğretmenliğine tayin olundu. 15 Mart 1977, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Osmanlıca Okutmanlığına başladı. 23 Ekim 1989 tarihinden beri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Yakınçağ Anabilim Dalı'nda Öğretim Görevlisi olarak bulundu. 1999'da emekli oldu. Üniversite talebeliğinden itibaren; "Bugün", "Babıalide Sabah", "Tercüman", "Zaman", "Türkiye", "Ortadoğu", "Yeni Asya", "İkinisan", "Ordu Mesudiye" ve "Ayrıntılı Haber" gazetelerinde ve "Türkçesi", "Yeni İstiklal", "İslami Edebiyat", "Zafer", "Sızıntı", "Erciyes", "Milli Kültür", "İlkadım" ve "Sur" adlı dergilerde yazıları çıktı. Halen de yazmaya devam etmektedir. Ahmed Cevdet Paşa'nın Kısas-ı Enbiya ve Tevarih-i Hulefası'nı sadeleştirmiş ve 1981'de basılmıştır. Metin Muhsin müstear ismiyle, gençler için yazdığı "Irmakların Dili" adlı eseri 1984'te yayınlanmıştır. Ayrıca Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nce hazırlattırılan "Van Kütüğü" için, "Van Kronolojisini" hazırlamıştır. 1993'te; Doğu ile ilgili olarak yazıp neşrettiği makaleleri "Doğu Gerçeği" adlı kitabda bir araya getirilerek yayınlandı. Bu arada, bazı eserleri baskıya hazırlamıştır. Bir kısmı yayınlanmış "hikaye" dalında kaleme aldığı edebi yazıları da vardır. 2009 yılında GESİAD tarafından "Gebze'de Yılın İletişimcisi " ödülü kendisine verilmiştir.