1980 öncesi verilen mücadele ne tez unutuldu! Unutmayanlarda çocuklarına anlatmadı maalesef. Her yerde sokakta, okulda, cami köşesinde, ileri gelen Ülkücülerin evinin çevresinde tutulan nöbetleri unuttu herkes. Kavgalarda size yönelen saldırıları bertaraf etmek için, sizi koruyan arkadaşlarınızı, unuttunuz belli. Her gün vurulan, bıçaklanan, yaralanan arkadaşlara kan vermek için koştuğunuz zamanları unuttunuz değil mi?
*
Siz yapmadıysanız, sizin için yapanları da mı unuttunuz? Yaralandığınızda, kendini sizin için perişan eden, hastanelere koşturan, sizin için endişelenen, yemesinden, içmesinden, uykusundan vazgeçenleri hiç mi hatırlamıyorsunuz? Dursunlar, Süleymanlar ve binlercesi ne tez unutuldu? Bu mukaddes dava için, ülke komünist olmasın diye, cumhuriyet yıkılmasın, devletimiz yaşasın diye, dinimiz, özümüz, Türklüğümüz yaşasın gelecek nesiller rahat etsin diye, sizlere siper olup toprağa düşen, şehitlerimizi, onların kabri başında döktüğümüz gözyaşlarını ne çabuk unuttuk, unuttunuz!
*
Nedir bu rezalet, nedir bu aymazlık? İkilik, üçlük aldı başını gidiyor.
Teşkilatlar bir bir kapatılıyor. Nedenmiş diye sorduğunda; bunlar kongre istiyor, deniliyor. İstiyorlarsa yapın efendiler, demokrasiden mi korkuyorsunuz, sizlerden başka Ülküdaşlarınızın görevi devralmasından mı korkuyorsunuz?
*
Gecesini gündüzüne katan onca dava adamını küstürmenin hesabı nasıl verilecek? Yarın seçim olsa kiminle meydanlara inilecek? % 95’lik taban rahatsız, farkedemeyecek kadar kör ve sağır olamazsınız!
Yoksa sizler Ülkücü Hareket’in iktidar olmasını istemiyor musunuz? O zaman bunca seçim çilesi niçin? Bunca masraf, bunca zamanı harcama, bunca işten güçten, ailemizden feragat ve fedakarlık etmek niçin? Ha illa bu koltuklar bizim mi diyorsunuz, peki de; artık bu tabanın sırtı ağrıdı, güven ve güç kalmadı, çekemiyoruz. Her seçimden sonra artık ağlamak istemiyoruz.
*
Halkın içine gir girmezsiniz, insanlarla diyalog kur kurmazsınız. Her hafta bir beyanatla nereye kadar? Sizlerin yüzündendir ki bu ihanet kokan taife yıllardır başımızda. Çoluğumuzun çocuğumuzun geleceği simsiyah, artık sizlerden umudu kestik. Bari umut olacakların önünü tıkamayınız. Sizlere olan saygımızı ve kendi saygınlığınızı daha fazla hırpalamayınız! Bırakınız Ülkücü Hareketin önü açılsın.
