Taha Akyol, 26 Mayıs yazısında, Daron Acemoğlu’nun
endişesini aktarıyordu: “Türkiye dünyadaki dijitalleşme ve yapay zekâ devrimine
dikkat etmiyor, bu yüzden önümüzde on yıl çok daha sıkıntılı olabilir.” Çin’in
başındaki Şi Cinping de Doğu Türkistan’daki katliamdan vakit ayırabildiği zaman
aynı şeyi söylüyormuş. Foreign Affairs dergisinin Temmuz/Ağustos sayısında Jude
Blanchette, Şi’nin Çin’e etkisini anlatıyor:
Şi’nin iktidarındaki en sonuç alıcı değişimler, yapay zekâ,
robotik ve biyomedikal mühendislik ve benzeri yeni teknolojilerdeki
ilerlemelerdir. Şi, bu yeni aletlerin “hâkim tepeleri”ni ele geçirmenin Çin’in
ekonomisinde, askerlik gücünde ve jeopolitik kaderinde kritik bir rol
oynayacağına inanıyor. Ülkeyi ileri teknoloji üretim santrali hâline getirmek
için [Çin Komünist] Partisinde seferberlik ilan etti. Bu program,
yarıiletkenlerden bataryaları kadar millî güvenlikte kritik kabul edilen
alanlarda ülkenin Ar-Ge üretim kapasitesini geliştirmek için büyük meblağları
harcamayı da kapsıyor. Şi’nin 2014’te dediği gibi, ilk davranma üstünlüğü,
“bilim ve teknoloji inovasyonu öküzünün burnunu tutanın olacaktır.”
Sürekli devrim
Öyle ya. Bundan dört asır önce endüstri devrimine dikkat
etmedik… Sonra ne oldu? Üç kıtada yedi milyon kilometre kare üstüne devlet
kuran “cedlerimiz”, ülkenin yüzde doksanını kaybettiler. Şimdi olup biten de
endüstri devrimine benzer yeni bir devrim mi? Evet ve hayır. Evet, çünkü her
on, on olmazsa yirmi yıl, çok büyük değişiklikler getiriyor. Tsunami
cesametinde değişim dalgaları sahillerimizi dövüyor. Fakat hayır, bunlar yeni
bir devrim değil. Asırlardır süregelen ve geçmişte benzeri bulunmayan, her
geçen gün şiddetini arttıran bir fırtınanın devamı. İsterseniz sürekli devrim
deyiniz. Bu etiket, kime niyetti, kime kısmet oldu!
Anlaşıldı. Dijitalleşme ve yapay zekâ devrimine dikkat
edeceğiz, o alanlarda geri kalmayacağız. Acaba nereden başlasak?
STEM ve ötesi
İlk akla gelen gençlerimize bol bol matematik, fizik,
programcılık falan öğretmektir. Gerçekten de çağdaş teknoloji yarışına girmek
isteyen ülkeler STEM dedikleri eğitime yöneliyor. STEM, İngilizce Bilim,
Teknoloji, Mühendislik ve Matematik kelimelerini baş harfleri. Aynı zamanda kök
anlamına geliyor; böylece kelimeyle latife yapmış oluyorlar.
STEM’i nerede ve nasıl öğreteceğiz diye sormak hatasını
işlersek konu, atıfsız rektörlerin yönettiği, aile yemlikleri hâline getirilmiş
üniversitelere gider ki oraya hiç girmeyelim. Farz edelim ki hiç olmazsa birkaç
okulumuz çatır çatır bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik öğretiyor; orta
öğretimde ve yükseğinde. Bu konularda sadece test çözen değil, bunlara,
uygulayacak derecede hâkim olan öğrenciler yetiştiriyor.
Şimdi gelsin efendim inovasyon… mu?
Arabayı öküzün önüne koşmak
Şi Cinping, öküzle başlamış, öküzle devam edelim; bu
davranışa, arabayı öküzün önüne koşmak denir. Fakat biz bunu Osmanlı’dan beri
yapıyoruz.
Bilgiyi izlemek, bilgiyi memlekete aktarmak, onu
gençlerimize öğretmek, ülkeyi bir ileri teknoloji bilen bilim ve teknik adamlar
ülkesi hâline getirmek… Bunlar çok güzel adımlar. Mutlaka gerçekleşmesi gereken
adımlar. Gerekli adımlar. Fakat matematikte dediğimiz gibi gerek şartlar ama
yeter şartlar değil.
Bir unsur daha var. Ülkenin ekonomisinin, sanayisinin, resmî
ve özel kuruluşlarının bu bilgileri talep etmesi lazım. Bu donanıma sahip
gençleri kendi çatıları altına almak için birbirleriyle yarışması lazım. Ortada
böyle bir talep görüyor musunuz?
Bilgi ve bilgi sahibi gençler- veya orta yaşlılar-
teknolojiyle yükselmenin tohumudur. O tohum olmadan bir yere varamazsınız.
Ancak tohumun yeşereceği verimli toprak da gerekir. Bizde bu var mı?
Kimin için yetiştiriyorsunuz?
En son ne zaman siz çocuğunuza, kızım, oğlum, STEM öğren,
seni havada kaparlar, dediniz? En son ne zaman kızınız, oğlunuz size, anne,
baba, ben yapay zekâda bir ustalaşayım, bakın nerelere yükseliyorum, dedi?
Yoksa siz onlara, evladım, yanaşıver şu adama, partide yerini sağlama al, bak
nasıl çabucak zengin olursun mu diyorsunuz?
Eğer siz bilim ve teknolojiyle donattığınız gençlerinizi
talep edecek bir Türkiye’yi yaratamazsanız, o gençler burada kalmaz. Onları
talep eden ortama göçerler. Siz yetiştirseniz de onlar Türkiye’nin envanterine
girmez. İnovasyon lokomotifiyle ilerleyen, yeniliklerle zenginlik yaratan
ülkelere eleman yetiştirirsiniz.
İşte bu yüzden, bir Türk şunu yaptı, iki Türk aşı buldu,
ötekisi Kimya Nobeli aldı haberlerini “at konuştu”, “kedi uçtu” şaşkınlığıyla
okuyoruz. Bizde o insanlar var; yoksa da yetiştiririz. Fakat o insanları talep
eden ülke yok; o ağ ve o ahlâk yok.( https://millidusunce.com/uzaya-mi-gidiyoruz-hamdolsun/)