O Ne Bilsin

104

Çocukluğum ne güzeldi gece gündüz yorulurken

Davar güttüğüm günleri arıyordum o ne bilsin

Mahallede sapan ile tam başımdan vurulurken

Yaraları  yüreğimle  sarıyordum o ne bilsin

 

Mevlütlerin dam arkada oynar iken olduk mutlu

Cıvıl cıvıl koşuyorduk ellerimiz değnek metli

Üzülmezdik olmasa da tarhana aşımız etli

Ebeliği hatırlarken  terliyordum o ne bilsin

 

Birdirbiri oynuyorduk ebe iken gördüm ayak

Popoma yedim kocaman eşşekten çıkma bir dayak

Anam düşmüştü peşime koşuşum sanki bir kayak

Kaçıyorken bacağımı kırıyordum o ne bilsin

 

Yayla evimizde yattım acımı heybeme kattım

Oğlaklarla yarış yapıp mutluluğu öyle tattım

Akşamleyin yorgun argın stresimi dağa sattım

Sabah olunca yeniden parlıyordum o ne bilsin

 

Keçileri sağıyorken yavruları seviyorken

Köpeğimle güreşirken hüzünleri savıyorken

Eşeğime bindiğimde dertlerimi kovuyorken

Gelecekte mutluluğu görüyordum o ne bilsin

 

Bayırdaki çeşmelerin şifalı suyun içerek

Mutluluktan huşu ile kendimizden geçerek

Kötülüklerle savaşıp iyilikleri seçerek

Kaliteli yaşamaya varıyordum o ne bilsin