Kapatma Davasına Dış Desteğin Maliyeti

272

2002 seçimlerinden sonra iktidar olan AKP’nin lideri R.Tayyip Erdoğan, mahkeme kararı nedeniyle seçimde aday gösterilemediği için milletvekili olamamıştı.


Tek başına iktidar olup, lideri başbakan olamamış bir iktidar garabetinden Deniz Baykal’ın himmetiyle kurtulma imkânı doğmuştu. Jet Fadıl’ın milletvekilliği düşürülmüş ve Mart 2003’te Siirt’te yapılan yenileme seçiminde milletvekili seçilen R.Tayyip Erdoğan Başbakan olabilmişti.


Ancak R.Tayyip Erdoğan daha Başbakan olmadan ABD ve çok sayıda AB ülkesini içine alan seyahatler yaptı. Buralarda itibarlı bir şekilde karşılanması, liderlerin verdiği mesajlar, içeride Erdoğan’ın Başbakanlığına şüphe ile bakanları sindiren güçlü bir destek sağlamıştı.


Ta başından beri R.Tayyip Erdoğan’a şüphe ile bakan, O’nu rejim için ve özel yaşantılarının devamı için tehlike olarak gören kesimlere karşı, dışarıdan sağlanan bu güçlü destek AKP için tam bir meşruiyet kaynağı oldu.


AKP, iktidarı boyunca AB’ye girme konusunda kararlı bir politika izleyince ordu, yargı, üniversiteler ve medyanın muhalefetinden kurtuldu, hatta bu kesimlerden bir kısmının desteğini aldı.


Sonuçta AB’ye girmenin artık hayal olduğunun kabul edildiği bir süreç yaşanmasına rağmen, beş yıllık iktidar süresince milliyetçi/ ulusalcı kitleleri rahatsız ve rencide eden tavizler verildi. AB ve ABD istediği için çıkarılan AB’ye Uyum Yasaları, Petrol Kanunu, Vakıflar Kanunu gibi birçok hukuki düzenlemeler yapıldı. “Türklüğe hakaretin serbest olmamasını” büyük eksiklik görenleri mutlu etme gayretleri millet çoğunluğunu rahatsız etmeye devam etti. Yılların birikimi olan milli varlıkların mülkiyetinin hiçbir sektör ve ölçek sınırlaması olmaksızın yabancıların kontrolüne geçmesini sağlayan politikalar izlendi.


Ancak dünya finans piyasasında görülen döviz bolluğunun akacak ülke aradığı bir ortamda, dövize dünyanın en yüksek faizinin verilmesiyle Türkiye’ye gürül gürül sıcak para aktı. Akan bu yabancı sermaye, krizden çıkmış ülkede ciddi bir ekonomik rahatlama yarattı. Bu durum sürdürülebilir olmasa da, günü yaşayan kitlelerde AKP’ye duyulan teveccühü artırdı.


Bütün bu ve benzeri politikaların yukarıda bahsettiğim seyahatler esnasında AKP iktidarına destek olmaları karşılığında ABD ve AB’ye verilmiş taahhütlerin uygulaması olduğu sıklıkla iddia edildi.


Şimdi AKP’nin kapatılması davasına dışarıdan müdahale eden söz ve demeçleri duyunca içimizde bu desteklerin karşılıksız olmayabileceği düşüncesiyle bir ürperme hâsıl oldu. Çünkü dava hakkında akıl veren bu yabancıların ifadeleri; doğru veya yanlış hükmünü vermeden söyleyelim, ancak sadece üslup olarak bile bizi rahatsız eden sömürge valisi tarzı konuşmaları rencide edici.


Hele M.Ali Birand gibi bazı gazetecilerin mahkeme sürecinde AKP’ye destek olmaları için AB ülkelerine çağrı yapması, AKP’ye ise bu vartayı atlatabilmek için AB sürecini hızlandırmasını (AB’nin talimatlarının hızla yerine getirilmesini) tavsiye etmesi AKP’nin bu sıkıntıdan kurtulmayı başarsa bile Türkiye’nin yeni tavizler vermesi ihtimalini artırmış olduğunu düşündürtüyor.


AKP’nin 22 Temmuz seçimlerinden sonra sağladığı %46,5 oy oranı ile iç meşruiyeti dışarıda arama ihtiyacının azaldığı, dolayısıyla daha milli bir duruş sergileyebileceğine dair olan ümitler artmıştı. “Kapatma Davası” bu ümitlere ciddi bir darbe vurdu.


Demokratik ülkelerde meşruiyetin tek kaynağı millet desteğidir. Ülkemizde halk desteğinin yanında dış desteklere ihtiyaç duyulmasını gerektiren bir ortamın olması demokrasimizin henüz emekleme çağında olduğunun göstergesi.


Bunun kadar acı olan diğer husus ise, millet desteğini sağlamış bir iktidarın iç kuvvetlere karşı dış destek aramasıdır. Acıdır çünkü sağlanan dış destek, içeride meşruiyetin asıl kaynağı olan milletin hak ve menfaatlerinin yabancılara aktarılması pahasına gerçekleşebilmektedir.


Dış destek arayışı aynı zamanda Cumhuriyetimizin kurucu iradesinin temel ilkelerinden olan “tam bağımsızlık” ve “hâkimiyet kayıtsız şartsız milletindir” ilkelerinden ne kadar uzaklaşıldığının işaretidir.

Önceki İçerikKapatma
Sonraki İçerik“Ulusal Egemenlik” ve Kemal Bey
Avatar photo
Doğum 20.07.1956 BUCAK-BURDUR Eğitim Cumhuriyet İlk Okulu, Bucak Lisesi (Mezuniyet 1973) İstanbul Üniversitesi Kimya Fakültesi - Kimya Yüksek Mühendisliği (Mezuniyet 1978) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (Mezuniyet 1995) Çok sayıda şirket içi ve şirket dışı eğitim programlarına iştirak. (ISO 9000, Toplam Kalite Yönetimi, Verimlilik, İş İdaresi, Pazarlama, İstatistiksel Proses Kontrol, Kişisel Gelişim, Kişisel İmaj ve diğer konularda onlarca eğitim programı) 1978-1980 Akyazı/Sakarya Yonca Süt Fabrikası İşletme ve Laboratuar Şefi 1980-1995 Petkim A.Ş. Yarımca Kompleksi (İşletme Mühendisi, İşletme Şefi, Başmühendis.) 1995-2001 Satış Müdür Muavini 2001-2004 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi Ticaret Müdür Yrd. 2004 - 01.02.2007 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi Ticaret Müdürü. 01.02.2007 - 30.09.2007 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi İnsan Kaynakları Müdürü. 01.01.2008 - 30.10.2008 Yantaş Yavuzlar Plastik A.Ş. Genel Müdür Yardımcısı. 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı Kauçuk Ürünleri Sanayii Özel İhtisas Komisyonu Başkanlığı yaptı. (2001) 03.03.2010- Serbest Avukat Medeni Hal :Evli ve İki Çocuklu Lisan : İngilizce (İntermedite level) Sosyal Faaliyetler :İstanbul Üniversitesi Korosu, Kubbealtı Musiki Cemiyeti ve halen Tüpraş Türk Sanat Müziği Grubunda korist. 250 mühendis üyesi bulunan Petkim Mühendisler Derneği'nde 4 yıl başkanlık yaptı. Kocaeli Aydınlar Ocağı'nda Başkan Yardımcısı, Yönetim Kurulu Üyesi olarak görev yaptı. Halen Yönetim Kurulu Başkanı. 2001-2002 yıllarında Kocaeli TV' de, "Geniş Açı" adlı siyasi, sosyal, kültürel tartışmaların yapıldığı programın yapımcılığı ve sunuculuğunu yaptı. Halen Kocaeli Gazetesinde haftada bir köşe yazısı yayınlanmaktadır. Bu yazıların tamamı kocaeliaydinlarocagi.org.tr sitesinde yer almaktadır.