Hoşça kalın, Dostça kalın

159

Göye yakın topraklar.
Yaylaları yıldızlara komşu topraklar.
Bizim oralar.
Ojeni’yi bilirdim.
Komşunun kızıydı.
Jöle’yi tanımaz bilmezdim bir zamanlar.
Duysaydım da Türkçe mi? diye de sorardım.
Kısacası cismini tanımadığım gibi, ismini de bilmezdim.
Tanıdığımda, yerine erik ekşisi kullandığımızı anladım.

Gençlik;
Deli,
Delikanlılık yılları.

Çocukluğumun, delikanlılığımın geçtiği yerler.
Memleketim.

Her mevsimi bir başka güzeldir.
Güzeldir de; hele yayla zamanı?
Güzelliğinin yanında derinliği ile de bir başkadır.
Yayla zamanını iple çekerdik.

Okul yok, ders yok, kert(1) ekmeğe yine talim vardı belki ama anasının memesini terk etmiş taylar misali özgürlüğe, yalçın kayalardan süzülen kartallar gibi sevgiliyle kanat çırpmayı beklerdik.

Gözlerimize uyku misafir olmazdı.
Yayla çıkım zamanı geldiğinde.
Ağırlığın(2) yükü altında inleyen kağnıların gıcırtılarını, keman taksimini hazzıyla dinlerdik.
Çamura saplanmış danalar.

Yorgunluktan yolda kalmış kuzular, ya kağnıların terkilerinde(3) ya da mörbetlerin(4) omzunda bir atkı gibi taşınırdı.

Soğuktan üşümüş buğday başakları gibi sarı ile siyah arasındaki bıyıklarımızı, duvara iliştirilmiş ayna karşısında, bir genç kızın saçlarını okşarcasına dikkatlice ve dakikalarca okşardık.

Yine, şimdi yayla zamanı.

Saçlarımıza mevsimin ilk karı yağmış olsa da, mörbetler gibi şendir gönlümüz.

Gönlümüzün terkisinde; Kız gölünün akağından su içmek, Sedeva gölünün yüzen çimlerini birer sal gibi kullanmak, Kençiyan eteklerinde pikal(5) taşlarla Temmuzda kar üzerinde kaymak, hülasa Arsiyan yaylasında ciğerlerime oksijen depolamak var.

Mayınlı tarlaları, sahte belgeleri, hülasa akbabaları leş kovalamada bırakarak, sadece dostlarımın özlemiyle dolaşmak var.
Memleketimin yaylalarında.

İşte şimdi onun zamanı.

Gözünüzün ucundaki dağların dorukları beyazlaşmayı beklemeden, yeşilin sarıya dönüştüğü, güneşin az ısıttığı, yerini kalb-i sıcaklığınızın doldurduğu bir hazan sabahı tekrar buluşuncaya kadar;

Hoşça kalın,
Dostça kalın.

  1. Bayat
  2. Yaylaya götürmek için kağnıya yüklenen bütün taşınıra Artvin yöresinde verilen ad.
  3. Arka
  4. Delikanlılıkla çocukluk arası yaş dönemindeki genç
  5. Yassı düz taş