Eksik

150

Şehirler
doluşur gözlerime

Gölgemin
düştüğü kaldırımlar

Yamalı
düşlerle adımladığım yollar

Dalgın
bakışlarımın değdiği caddeler doluşur.

Bazen
mavi bir deniz bazen heybetli bir dağ büyür içimde

Hiçbirinde
tam değildir.

Tam
dediğim yerden eksilir hikâyelerim

Cümlelerim
noktasız, düşüncelerim dalgın

Uzun
yollardan gelen bakışlarım yorgun

Yıllandıkça
yıpranır yıllarım

Yalnızca
ellerim, yüzüm değil

Gülümsemem,
kederim de çizgilenir

Eskise
de heveslerim

Donmuş
ümitlerin durağına seferler keserim

Kutsiyetsiz
bir sunak

Taçsız
bir taht kurulur gönül otağına

Bir
masal…

Bir
Yusuf masalıdır yaşanan

Zihnim
kör kuyularda Züleyha’sını arar

Çakmak
taşlarına, toprağa, rutubete

En
çok da sensizliğe dökülür yüreğim.