Bağımsız Kürt Devletinden bağlı olarak federasyondan bahsediliyor; Kurtuluş Savaşlarına karşı gelerek Vatan haini işlemi gören hainler hakkında ruhlarına bağışlanmak üzere mevlit okutulmasından bahsediliyor ve bağlı olarak Anayasa değişiminden bahsediliyor;
Öncelikle vurgulayalım;
Sosyal yapı bakımından Türkiye Cumhuriyeti bir kavimler ittifakı değildir. Türk vatanı ve milletinin ebedi varlığını ve yüce Türk devletinin bölünmez bütünlüğünü belirleyen mevcut Anayasamız…” “Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, ölümsüz önder ve eşsiz kahraman Atatürk’ün belirlediği milliyetçilik anlayışı ve O’nun inkılâp ve ilkeleri doğrultusunda…”. Daha girişinde kimleri rahatsız ediyor dersiniz?
*
Devamla; Millet iradesinin mutlak üstünlüğü, egemenliğin kayıtsız şartsız Türk milletine ait olduğu ve bunu millet adına kullanmaya yetkili kılınan hiçbir kişi ve kuruluşun, bu Anayasa’da gösterilen hürriyetçi demokrasi ve bunun icaplarıyla belirlenmiş hukuk düzeni dışına çıkamayacağı : “…fikir, inanç ve kararıyla anlaşılmak, sözüne ve ruhuna bu yönde saygı ve mutlak sadakatle yorumlanıp uygulanmak üzere, Türk milleti tarafından, demokrasiye âşık Türk evlatlarının vatan ve millet sevgisine emanet ve tevdi olunur.”
*

Yeni anayasanın yapımıyla alakalı haklı olarak ilgili kurum ve kişiler yeni anayasa denilince mevcut anayasanın ilk dört maddesi, altıncı madde, 42 ve 66’ncı maddeler üzerinden tartışmaya başladılar. Cumhuriyet ve nitelikleri yanında Türk kimliğinin korunması üzerinden endişelerini dile getirdiler ki bunlara katılmamak mümkün değil.
*
Maalesef Türkiye gibi önü açılmış milli devletlerin üniter ve milli devlet yapılarına saldırıların olduğu dıştan dayatılan çoğulculuk merakının ortaya çıktığı, milli kimlikle uğraşıldığı, Cumhuriyetin kurucu değerlerini tartışmaya açmaya hazır işgüzarların siyasette önünün açıldığı bir dönemden mi geçiyoruz? Ne dersiniz.?
*
Siyasileri halk seçmektedir. Bu seçimler yapılırken siyasilerden beklenilen, vatandaşların huzur içerisinde, müreffeh bir vaziyette yaşamalarının teminidir. İnsanlarımız daha iyi imkânlar içerisinde birlik ve bütünlük içerisinde yaşamayı istiyor ve onun için oy veriyor.
Siyaset milletin kendisinden beklediği bu isteklerinin yerine kargaşa ve karmaşadan istifade ile oluşan huzursuzluk ortamında Türk milletine ayrımcılık dayatıyor. Türkiye’de sanki Türkler değil de bir sürü karışık toplumlar yaşamakta olduğu dayatılmaktadır.
*
TBMM’nin bizzat yürüttüğü Milli Mücadele Kurtuluş Savaşı, Türk Milleti ve devletinin içinden başka millet ve devletler çıkarmak için yapılmamış, kimsenin ön izni ile de gerçekleştirilmemiştir.
Ulusal Bağımsızlık Savaşımız ve onun tacı olan Laikliği esas alan Cumhuriyet, Türkler ve Ulusal kimlik olarak kendilerini Türk olarak hisseden ve Türk Milletine mensup sayanlarca gerçekleştirilmiştir. O bir sınıf veya zümre hareketi değil, şerefli bir Ulusal Hareket olarak emperyalizme karşı bir mücadeledir.
*
Biz Büyük Önder Atatürk’ün Türk Gençliğine hitabının ilke ve devrimlerinin idrakinde olan vatansever Türk Milleti olarak onun gösterdiği yolda yürümeye devam edecek, yüreğinde tüm çıkarlardan uzak samimiyetle vatan sevgisi taşıyan insanımızla el ele verecek Emperyal güçlerin ve iç uzantılarının oyunlarını tüm kurumlarımızla görmeliyiz tasfiye edilmeleri adına ne gerekiyor ise yürürlüğe sokmak zorundayız
*.
Mustafa kemal in açtığı yolda, kurduğu ülküde, gösterdiği amaçta yol göstericimiz dir. Aziz milletimizi hep diri tutacak. Ondan aldığımız eşsiz mücadele gücümüz ve kararlılığımızla, her sendelediğimizde yeniden kendimize gelmeliyiz, her yorulduğumuzda ondan aldığımız güçle yeniden yola devam edeceğiz…
O, yok sayılmaya ya da unutturulmaya çalışıldığında ya da vatan, devlet, bayrak üzerinde kara bulutlar toplandığında her birimizin bir Atatürk olduğunu unutmayalım.
Bunun için de Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi “ Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızda akan asil kanda mevcuttur!
*
Bilinen emperyal dış güçlerin iç uzantılarını da destekleyerek Türk Milletini bölme adına ‘’Kürt sorunu ‘’varmışçasına değişik adlarla çalışma içerisindeler.
Konuşma dili Kürtçe olan halkımızla yüzyıllardır Türk milleti iç içedir; aynı inanç ve kültürün insanlarıdır; birbirleriyle evlendiler çocuklar oldu milyonlarca. Konuşma dili itibarıyla Kürtleşen Türkler oldu; Türkleşen Kürtler oldu.
*
Yaşar Kemal’in Ağzından; izleyelim;
Diyarbakır ovasını dolaşırken tuhaf bir olayla karşılaştım: Diyarbakır’ın Köprü köyünde bir öğretmenle tanıştım. Öğretmen 1920’lerde Balkanlardan göç etmiş, Köprü köyünü kurmuş, köyünün öğretmeniydi. Çok güzel Kürtçe konuşuyordu. “Kürt müsün?” diye sordum. “Yok, göçmenim” dedi. Köye girdik, hep Kürtçe konuşuyorlardı. Türkçe biliyorlardı da yarım yamalak.
1865 Kozanoğlu başkaldırısında, yenilgiden sonra Türkmenler, dediklerine göre binlerce çadır Diyarbakır’a sürülmüşlerdi. “Nerede bunlar?” diye öğretmene sordum. “Var, dedi, istersen gidelim, bunlar sekiz köy hiç Kürtçe bilmezler.” Öğretmenle birlikte Büyük Kadıköy’üne gittik. Gerçekten büyük bir köydü. Köylüler başımıza biriktiler. Bunlar Avşar Türkmenleriydi. Ağızları da tıpkı bizim Torosların Avşarlarının ağızlarıydı. Sekiz köydüler, Kürtçe bilip bilmediklerini sordum, bilmiyorlardı. Başkaldırıdan sonra binlerce Avşar sürülmüştü Diyarbakır’a. “Bize Çukurova’da söylediklerine göre Otuz bin çadır gönderilmişti buralara. Haydi, On bin çadır olsun, en aşağı yirmi köy eder, ötekiler nerede?” dedim. Bir yaşlı adam, “Onların hepsi Kürt oldu” dedi. “Siz niçin olmadınız?” diye sordum. “Bizler Aleviyiz” dedi yaşlı adam. “Ne var bunda?” dedim. “Şu var ki, dedi yaşlı adam, biz Sünni Kürtlerden kız alıp vermeyiz. Öteki Kürt olan Avşarların hepsi Sünniydi. Kürtlerden kız alıp verdiler, şimdi sorarsan hiçbirisi Avşar olduğunu söyleyemez, Türkçe de bilmezler. “Bize söylediklerine göre Sünni Avşarlar büyük çoğunlukmuş, belki bizim on mislimiz kadar” dedi.
Ve sekiz Avşar köyünü öğretmenle dolaştık. Birkaç Avşar ağıdı derledim oralardan. Tıpkı Toros Avşarlarının ağıtlarıydı.
Kaynak: Yaşar Kemal’in 1996 senesinde Yeni Yüzyıl gazetesinde yayımlanan mülakatı.
*
Unutma ve dört elle sarıl! Kuvayı Milliye kadrosuyla kurduğu Laik Türkiye Cumhuriyetinin temel yapısı adına koyduğu ilke ve inkılâplarıyla dünyada benzeri olmayan o büyük insan ebedi istiratgahı ANITKABİR’DEN ülkesini yönetmeyi sürdürmektedir.
*
Türk Genci şu ya da bu cemaatlerin, tarikatların ibadet adı altında uyuşturucu tuzağına düşerek kendini kullandırmadan, çağımızın artık özgürlük, çeşitlilik, liberal demokrasi, hukuk güvenliği gibi değerler olmadan ‘’orta gelir tuzağını’’ aşamayacağı noktasında bilinçlenmelidir.
Böyle bir çağda insanlarımıza, özellikle yeni nesillere ‘’falancaya’’ değil, ‘’filancaya’’ bağlanmalarını değil, bağımsız kişilik sahibi olmalarını, vicdanlarını geliştirerek hayatını kendilerinin tanzim etmelerini öğretmek ve ATATÜRK ilke ve inkılâplarına sadık KURT gibi yetişmelerini sağlamak Eğitim Sistemimizde bir zorunluluk olmalıdır.

#ÜmitÖzdağİleBirHatıra

“Yakın bir zamanda Prof. Dr. Ümit Özdağ ile telefonda konuştum. Konu başka bir şey idi ama o bize Balkanlarla ilgili ne yaptığımızı sordu bizde ona 21.Yüzyıl Ensitütüsü’nü ve kendisinin analizlerini ilgi ile takip ettiğimizi söyledik. Prof. Dr. Özdağ bize, ensitütüye gelen her öğrenciye, Prof. Dr. Özcan Yeniçeri’nin “Türk Kimliği ve Travma” isimli kitabını ödev olarak verdiklerini ve kitabın önemli tahliller içerdiğini anlattı.

Biz de bunun üzerine Prof. Dr. Özcan Yeniçeri’nin bu önemli ama bulmakta zorluk yaşadığımız kitabını bulduk ve okuduk. Gerçekten Prof. Dr. Yeniçeri, Türk Milleti için önemli tespitler yapmış.

Geçmişin toplumlar ve insanlar üzerindeki izleri, o toplumu ve etkilenen insanı kendi tarihiyle yüzleştiriyor. Bu yüzleşme ise çoğu zaman bir korkuya dönüşüp bir travmaya sebeb oluyor. Gerçeklerden kaçmadan yüzleşme ise sonraki nesillerin bir travma içine düşmemelerinin ilk adımını oluşturuyor.

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nin 1999 yılında Psikiyatri bölümünün başında olan Prof. Dr. Engin Eker’le, 17 Ağustos Depremi ile ilgili o zaman yaptığımız sohbette “Bu depremin psikolojik olarak yarattığı travma ne zaman sona erer” diye sormuştum. O da bana “depremi yaşayanların tamamı ölüp gittikten sonra biter” demişti.

Türk Milletinin yaşadığı travmalar, tarih ile gerçekçi ve objektif bir biçimde yüzleşilmediği için, o hadiseleri yaşayanların son ferdi ölünce sona ermiştir. Ve travmaların tarihi sonuçları, gelecek nesillerde bilerek canlı tutulmamış ve unutturma (!) yolu tercih edilmiştir.

Prof. Dr. Yeniçeri, Türk Milletinin yaşadığı üç önemli bozgunu ve ortaya çıkan travmayı şöyle belirlemektedir: “Ön Asya Türklerinin tarihinde “Viyana Muhasarası”, “Doksan Üç Harbi (1877 – 1878 Osmanlı – Rus Savaşı)” ve “Balkan Bozgunu”nun anısı, acısı ve belirleyici etkisi, Türk Milletinin karşılaştığı diğer felaketlerden çok daha büyük, kalıcı ve yakıcı olmuştur… Türk Milleti, süreklilik arz eden saldırılar karşısında neredeyse 240 yıl boyunca nefes alacak, kendini toparlayacak zamanı bulamamıştır. Bu saldırıların sistemli, stratejik ve çok boyutlu hesapların ürünü olduğu da açıktır. Nitekim Rusya’nın meşhur Büyük Petro’su, vasiyetnamesinde “… hiç değilse her yirmi senede bir Türkiye’yi sarsmak lazım geldiğini” söylemesi olan biteni az da olsa açıklar niteliktedir.”

Yine Prof. Dr. Özcan Yeniçeri: “Osmanlı Devleti’nin son 240 yıllık tarihi içinde yaşanan Viyana, 93 Harbi ve Balkan bozgunları sırasında devlet yöneticilerinin tavırları arasında büyük benzerlikler vardır. Aynı şartlar altında benzer şekilde davrananlar benzer sonuçları almışlardır.” diye çok önemli bir tespit daha yapmaktadır.

Şimdi acaba bu bozgunlara ilaveten; dördüncü bir bozgun yaşayarak ülkemizin bölünebileceğini ve yeni bir travma yaşayabileceğimizi, o günlere benzer idarecilerin ve onlara ait tavırların Türkiye’de mevcudiyeti sebebiyle ben de düşünmeli miyim? diye sizlere çok çetrefilli bir soru sorayım.

Güçsüz, korkak ve Türk kimliğine inanmayan ve bunun ötesinde Türklük ile sorunlu, yalancı bir iktidarın bulunduğu Türkiye’de, bölünerek toprak kaybı Türk Milleti için yeni bir bozgun ve travma demektir. Prof. Dr. Özcan Yeniçeri’nin yazdıklarına ilaveten, gelişmelere bakarak bunu muhtemel bir dördüncü bozgun ve bunun yaratacağı ağır bir travma olarak öngördüğümü vurgulamak istiyorum.

Devamla bu kitapta; uygarlık yarışında model olmaktan çıkanlar galip kültürü model olarak benimsemek kaderinden kurtulamaz. Güçlüyken taklit edilenler; zayıfken taklit ederler. Güçsüzlüğün sonucu olarak egemenliğini kaybeden toplumlar; yalnız mülkü, mezarı, ibadethaneleri ve maddi birikimleri değil manevi, ahlaki, insani değerlerini de yitirirler. Yenik medeniyetin müşterisi olmaz. Başat bir kültür sona erip de bir başkası sahneye girmeye başlayınca; felsefeler, ideolojiler ve kuramlarda ona uygun olarak değişir; çökmekte olan kültür tipiyle ilişkili olanlar geriler ve yükselen kültür tipiyle uyum halinde olanlar da kök salar ve çiçek açar. Bunalım, kriz ve kaos dönemleri aynı zamanda kimliklerin kendilerini sorgulama ve yeniden yapılandırma zamanlarıdır. Yenilgi ve hezimetin hemen her çeşidini, hem de sürekli bir biçimde yaşayan toplumların kendi olmaları, kaderlerini ve kimliklerini kendilerinin tayin etmesi çok güçtür gibi önemli değerlendirmeler var.

Türkiye’nin başında kendini fiili başkan olarak ilan eden ve onu “yaşa padişahım” anlayışı ile destekleyen menfaatçi zümreye bakıyorum da, Allah bizi dördüncü bozgundan ve travmadan korusun diyorum.

Efendim İbni Haldun demiş ki: “Başka bir milletin kahır ve şiddetine katlanan toplumlarda şecaat ve asalet gibi özellikler kaybolur ve hareketsizlik ile tembellik zuhur eder”… Sakın bu halde olmayalım? Ve de olmayalım…”

Bu yazdıklarım halen cari!

Dördüncü travmayı yaşamamız lazım!

Bu vesile ile Ümit Özdağ’a gecikmiş de olsa bize bunları hatırlattığı için teşekkür ederim… Bence sizler de teşekkür edin!

Son günlerde, eşimin “mutlaka seyretmen gereken bir dizi” tavsiyesi üzerine, Netflix’in 2025 yapımı “Hostage” (REHİN) isimli politik gerilim dizisini izledim. İki önemli ülkenin kadın liderleri, İngiltere Başbakanı ve Fransa Cumhurbaşkanı karakterleri üzerinden, liderlerin rehin alınma riskine karşı nasıl direnç gösterebileceği inceleniyor.

Burada rehin alınmadan kastım karar alma özgürlüğünün baskı altına alınmasıdır.

Filmin hikayesi, İngiliz Başbakanı’nın kocasının kaçırılması ve Londra’ya resmi bir ziyarette bulunan Fransız Cumhurbaşkanı’nın aynı ekip tarafından şantaj görmesiyle başlıyor. Siyasi liderlerin korkunç seçimlerle karşı karşıya kaldığı bir durumu konu alıyor: Aileyi kurtarmak mı, ulusal istikrar mı, seçim kazanmak mı, rezil olmak mı? Liderler her kararın ölümcül olabileceği tercihlere zorlanıyor.

İngiltere ve Fransa liderlerinin iradelerinin rehin alınmaya çalışıldığı dizide, asıl hedef İngiltere Başbakanıdır. Başbakanı istifaya zorlamak için en yakınlarının hayatı üzerinden baskı kuruluyor. Ayrıca ülke içinde kaos ve güvenlik endişesi yaratan olaylar tertipleniyor. İngiltere Başbakanına destek verecek olan Fransa Cumhurbaşkanı da özel hayatı ile ilgili bir kasetle tehdit edilerek etkisizleştirilmeye çalışılıyor.

Bu baskı aslında doğrudan ülkenin kaderini de ilgilendirmektedir. Bu yüzden Başbakan kocasını kaçıranların “istifa et” baskısına karşı direniyor.  “Bu insanlar her şeyi yaparlar ama ben onlara boyun eğemem.” “Teröristlerle pazarlık yapmayacağım. Sadakatim bu ülkeye” diyor.

*******************************

Lider Nasıl Rehin Alınır?

Liderlerin iradelerinin rehin alınması, gerçek dünyada da sıkça rastlanan olaylardandır. Medya, diplomatik baskılar, ekonomik bağımlılıklar veya kişisel zaaflar üzerinden gerçekleşebilen örneklerini hatırlarsınız.

Ülkesini yöneten liderin kendi iradesini rehin almaya çalışan güçlere karşı direnebilir olması ülkenin “beka sorunu” olabilecek kadar önemlidir.

Film bana, bir ülke liderinin rehin alınma riskiyle karşı karşıya kalabileceği çeşitli durumları düşündürdü.(Ülke lideri için yaptığımız değerlendirmeleribirsiyasi parti lideri/ büyük bir şirket yöneticisi/ sendika lideri veya herhangi bir kitleye liderlik yapanlar için genişletebiliriz.)

****

Bir liderin, fiziksel olarak değil, karar alma özgürlüğünün tehdit edilmesi anlamında, rehin alınması genellikle şu yollarla olur:

Kişisel zaafların ifşa edilmesiyle tehdit… Yakınlarının güvenliği üzerinden baskı… Geçmişteki hataların medya veya muhalefet tarafından kullanılma riski… Ekonomik veya diplomatik bağımlılıkların şantaj aracı haline gelmesi…

Kişisel zaafların ifşa edilmesi tehdidi, gayrimeşru cinsel ilişkiler, sapıklıklar, rüşvet ilişkileri, yolsuzluklar, devlet gücü kullanılarak elde edilmiş servetler, uyuşturucu baronlarıyla ilişkilerin teşhiri gibi çok sayıda alanda olabiliyor.

Öyleyse,bu kadar büyük risk ihtimaline karşı, seçtiğimiz liderlerin rehin alınabileceği tehditlere karşı direnç gösterebilecek vasıflara sahip olması gerekiyor.

Bir ülkenin liderinin şaibeli serveti sebebiyle hayati bir dış operasyon iptal edilebilir. Birleşmiş Milletlerde, NATO’da vd uluslararası kuruluşlarda oyu değiştirilebilir. Bir siyasi parti lideri kasetlerle istifaya, bir başkası belli politikaları savunmaya zorlanabilir. Çok önemli siyasi figürler rüşvet, ihaleye fesat karıştırma gibi suçlamalarla siyaset dışına itilebilir. Seçimin kaderini değiştirecek bir aday parayla veya tehditle rakibinin safına geçebilir. Yargı sopasıyla korkutulan bir belediye başkanı yıllardır eleştirdiği rakip partiye geçebilir…

Bereket bunlar bizim ülkemizde olmayan şeyler! Olsaydı, herhalde Türkiye’de de “Hostage/ Rehin” tadında diziler çekilirdi. Bunlar ülkemizde olsaydı, güçlü sinema sektörümüz “Rehin” dizisinden daha iyisini çekerdi.

**************************************

Direnç Gösterebilen Liderlerin Vasıfları

“Rehin” filminden ilham alarak, kendisinin rehin alınmasına direnebilecek liderlerde olması gereken özellikleri sıralayalım:

Dürüstlük: Ahlaki zafiyeti olmayan, geçmişiyle barışık olanı şantaj korkutamaz.

Psikolojik sağlamlık: Krizde panikleyen değil, strateji üreten lider ayakta kalır.

Etik değerler: İlkelerini çıkarlarına feda etmeyen lider, kolay lokma değildir.

Bağımsızlık: Hem kişisel hem kurumsal baskılara kapalı olmak.

Güvenilirlik ve Halkla İletişim: Halkı arkasında olan lider, tehditlere daha dayanıklıdır. Şeffaf iletişim, manipülasyonlara karşı kalkan görevi görür.

Yani asıl etken koltuk gücü değil, karakter zırhıdır.

**************************************

Rehin Eden Zaafların Eşik Değerleri

“Hostage / Rehin” dizisinden şu dersleri çıkardım:

Liderlik, sadece güç değil, karakter meselesidir. Kriz anlarında gösterilen etik duruş, liderin gerçek gücünü belirler. Rehin alınmamak için liderin zaaflarının kritik eşik değerlerini aşacak boyutta olmaması gerekir.

Zaaflar insanidir. Liderlerin de insan olarak zaafları olur. Ancak bir liderin rehin alınmasına yol açan zaaflar genellikle şu eşiklerin aşılmasıyla başlar:

Aile, servet veya geçmiş ilişkiler üzerinden devlet içi ve dışı güçlere bağımlılık geliştirilmesi.

Gizli kalması gereken kişisel hataların kamu görevini etkileyecek şekilde saklanması.

Güç ve servetini kaybetme korkusunun hayati konularda dahi karar alma mekanizmasını etkilemesi.

Bu eşiği aşmadığı sürece, bir liderin zaafları ona küçük sıkıntılar yaşatsa da rehin alınmasına yol açmaz.

Özetle, * Kamu görevini kişisel çıkarlar için kullanmak. * Kişisel hedefler için millî güvenliği riske atmak. * Halkı yanıltmak veya gerçekleri gizlemek. * Millî Egemenliği pazarlık konusu yapmak. BunlarLİDERİN ASLA AŞMAMASI GEREKEN EŞİKLERDİR.

Bu eşikleri aşan bir lider REHİN alınabilir. Ülkesi ve milleti için en önemli sorun olabilir.

Bir lider rehin alındığında aslında bütün ülke rehin alınır. Ve bazen tehdit olarak kullanılan tek bir kaset, tek bir dosya ya da bir tek kişinin ihtiras ve korkuları bir milletin geleceğini karartabilir.

Türk tarihinde ağustos ayı büyük savaşların ve zaferlerimizin yaşandığı bir aydır. Bunların bir kısmını şöyle sıralayabiliriz:

•     Malazgirt Zaferi, 26 ağustos 1071, Sultan ALPASLAN

•     Trabzon’un fethi, 15 ağustos 1461, Fatih Sultan MEHMET

• Mohaç Meydan Muharebesi Zaferi, 29 ağustos 1526, Kanuni Sultan SÜLEYMAN
• Kıbrıs’ın fethi,Sultan 2.Selim zamanı, ağustos 1571, Lala Mustafa Paşa

•     Sakarya Meydan Muharebesi, ağustos 1921, Mustafa Kemal PAŞA

• Büyük Taarruz,26-30 ağustos 1922, Gazi Mustafa Kemal PAŞA ve diğerleri…

Bu zaferlerde Mehmet ve Mustafa isimleri dikkat çekici olup askerlerimize de genel olarak MEHMETCİK adı verilir. Son iki savaşımızın komutanlarının isimlerinin mustafalı olması da dikkat çekicidir. Başkomutan Mustafa Kemal, Genel Kurmay Başkanı Mustafa Fevzi, Batı Cephe Komutanı Mustafa İsmet…

Her zafer bayramında Gerede’nin Avşar köyünden Kulaksız Mehmet Çavuş dedeyi hatırlar ve rahmetle anarım. O, 1897 doğumludur. Yaşıtı olan gençler 1.Cihan Harbi için askere alınır. Bunların pek çoğu Çanakkale’de şehit olur. Mehmet çavuş dede ise 4 yıl Kafkas Cephesi’nde 2 yıl da Batı Cephesi’nde askerlik yapar.

Cesareti ve akıllılığı sebebiyle çavuş yapılır. Kazım Karabekir komutasındaki Kafkas cephesinde Ermenilerle yapılan savaşlar kazanılıp Gümrü Antlaşması ile orası sükun bulunca bazı ordu birlikleri destek için Batı Cephesine gönderilir. Mehmet Çavuş dedemiz de bu gelenlerden olup Polatlı civarına kadar gelmiş olan Yunan ordusunun geri püskürtüldüğü Sakarya Savaşı ve bir yıl sonraki Büyük Taarruza katılarak işgalci düşman ordusunun İzmir’e sürülüşünde savaşmıştır.

Köy odasında bu konulardaki sohbeti köy gençleri tarafından ilgi ve dikkatle dinlenir. Kazım Karabekir Paşanın askerlerince çok sevildiği, Ermenilerin o bölge halkına çok zulüm yaptığı ve paşanın gayret ve dirayeti sayesinde onlarla yapılan muharebelerin kazanılıp ermeni ordusunun geri çekiliş hikayeleri bunlardandır. O’nun deyimi ile İngiliz gavuru güvenilmez bir millet olup azılı bir Türk-İslam düşmanıdır. Osmanlı’ya çok kötülük yapmıştır. Batı cephesinde de Yunan ordusunun geri çekilirken köy ve kasabaları yakıp

yıkmış olduğu ve insanlarımıza çok zulüm yapmış olduğu hatıralarını da gözleri yaşararak anlatması bunlardandır.

Mehmet çavuş cesur, mert ve babayiğit fiziği ile köylünün sevip saydığı, aynı zamanda sözü dinlenen bir kişidir. Soyadını Yılmaz olarak almıştır. Köyü haraca bağlayan bir şahsa karşı çıkıp köylüyü bunlardan kurtarması, rüşvet isteyen bir orman memuruna karşı çıkıp bu haksızlığa son vermesi, peş peşe seçilmek isteyen köy aza listesini yırtarak itiraz edip yeni isimlerin seçilmesine imkân vermesi ve bu konuda ilçe kaymakamının kendisini haklı bulup desteklemesi güzel işleri olarak anılır. Ayrıca dürüst ve yardımsever bir insandır.

Satmaya götürdüğü tuzlu tereyağının suyunu çıkarıp atması, sattığı inek parası olan 260 liranın tamamını( bugünün100-150 bin lirası) köyünün su sistemine bağışlaması O’nun unutulmaz hatıralarındandır.1970 li yıllarda oğlu Polatlı’daki bir köyde çalışmaktadır. Bu köy, askerliğindeki geçtiği köylerden biri olup köylünün kendisine gösterdiği sevgi ve itibar onun çok mutlu olduğu anlarıdır.

Mehmet çavuş 1981 de vefat emiş ve köyünde defnedilmiş olup damadım Mücahit Demircioğlu’nun büyük dedesidir.(Gerkav Dergisi 2025 Mart sayısı)

Bana bu yazıyı yazdıran bu hatıraların yanında yeni okuduğum Sakarya Meydan Muharebesini anlatan bir kitaptır*.Osmanlı devletimizin 1683 Viyana bozgunu ile başlayan duraklama ve geri çekilmesi 238 yıl sürer. İzmir’in 1919 da Yunanlılar tarafından işgali bu geri çekilişi 1921 de Ankara’nın yanı başına, Polatlı’ya kadar getirir. Bunun üzerine Ankara’daki meclis M.Kemal’i Başkomutan olarak görevlendirir. Ankara’dan Kayseri, Çankırı ve Sivas gibi illere gidişler başlarken Başkomutan olarak M.Kemal orduya “hattı müdafaa yok, sathı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır”emrini verir.

Gece gündüz 22 gün süren muharebeler sonucu kendilerinden çok daha güçlü ve donanımlı Yunan Ordusu durdurulup Sakarya’nın batısına çekilmeye mecbur eden bir savaş yapılır. Üç Mustafa’nın yönettiği bu savaş Türk Ordusunun ileriye gidişinin başlangıcıdır. Bu savaş ile İngiltere’nin Sevr Antlaşması’nı Ankara’ya da kabul ettirmek için her desteği verdiği Yunan ordusu mağlup edilmiştir.

Yunan kralı Konstantin’in Batı Anadolu’yu Yunanistan’ın bir parçası, İstanbul’u yeniden Bizans İmparatorluğunun başşehri Konstantinepolis yapma hayali yok edilmiştir. Savaş, bir sene sonra 26-30 Ağustostaki Dumlupınar savaşının kazanılması, M.Kemal Paşa’nın “Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir “ emrinin verildiği Büyük Taarruz ve Yunan ordusunun İzmir’de denize dökülmesi ile tamamlanır. Böylece Anadolu işgalden kurtulmuş Milli mücadelede önemli bir başarı elde edilmiştir.

Bu zaferler sonrası kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’miz ilelebet yaşasın. Bize bu gururu yaşatan Mehmet çavuş dedemiz gibi din, vatan ve millet sevdalısı tüm şehit ve gazilerimizi; Mustafa Kemal Paşa başta olmak üzere tüm kahramanlarımızı rahmet ve şükran ile anarım.

Zafer Bayramımız kutlu olsun.

*22 Gün 22 gece Sakarya, Naim Babüroğlu