İnsan Kal

91

Kimi açtır, gönlü tok,
Kimi fakir, şükrü çok,
Kimi gölge, kendi yok.
Bazen yeme, börek bal,
Halden anla, az aç kal.

Garip; hasta, kem yara,
Bekler müşfik, el sara,
Belki sensin, bul ara.
Derman bulup, ilaç çal,
Çare olup, müşfik kal.

Yetim öksüz, elbet var,
Em ol, okşa, hem de yar,
Giydir, doyur, içir, sar.
Hayat değil ki masal,
Gerçeği gör, dürüst kal.

Komşunu bil, gör tanı,
Bir şey çeker mi canı?
Var mı suyu ve nanı?
Temin eyle, haber sal,
Kaynaş tanış, sıcak kal.

Akraban can, ara sor,
Sakın kırma; deme çor,
Irak durma, görme hor,
Onlar kökün, sensin dal,
Candan sarıl, hoşnut kal.

Çocuklar, onurumuz,
Evlat ve torunumuz,
Olmasın, sorunumuz.
Elzem olan, her şey al
Çok severek, umut kal.

Şerden kaçın, hayra koş,
Her canlıya, davran hoş,
Fayda sağla, durma boş,
Erdem huyda, güzel hal,
Bozulmadan, insan kal.

Kalpler nazik, gir yıkma,
Şefkat göster, var çıkma,
Hoşgörüden, hiç bıkma.
Haseneyle, bitmez mal,
Cimri olma, cömert kal.

Koşulsuz sev, duyma kin,
Hem ön yargı, çok çirkin,
Dostu şeytan, her şirkin.
Ne gıybet et, ne kir çal,
Dürüst, dobra, temiz kal.