Canımsın

107

 

Endamlı muhterem, zarifsin hoşsun,
Yüreğin hep benle, her kese boşsun,
Bırakmam elemler, ardından koşsun.
Kalsam da razıyım, soğan ve nana,
Ben sensiz edemem, muhtacım sana.

Bulunmaz lütufsun, her takdir azdır,
Her halin müstesna, kusurun nazdır,
Gam keder vermedin, olsa da hazdır.
Hoş demler yaşattın, sığmaz bir ana,
Gönülden bağlıyım, hayranım sana.

Sen saman yolusun, gönlüme akan,
Ufkuma güneşten, lambalar yakan,
Kusurum olsa da,
gülüp hoş bakan.
Hoş görün kaftandır, nazardır şana,
Şükranım sonsuzdur, cananım sana.

Sunduğun lezzetler, san ki hayattır,
Mükemmel az gelir, tarifsiz tattır,
Yalnızken günlerim, berbat bayattır.
Sevginin membaı, kalbinden vana,
Açmışsın haz akar, şükranım sana.

Ziynette eşsizsin, Karun’dan zengin,
Gözlerin
denizden, çok mavi, engin,
İsminle müsemma, endamın Rengin.
Altınlar zümrütler, dursun bir yana,
Kıymette yaklaşmaz, az gelir sana.

Sol yanım senindir, hep orda varsın,
Bağrımda gonca aç,
güllerin sarsın,
Rayiha, ambersin, ne hoş kokarsın.
Misklere gark oldum, battım ter kana,
Afife’m minnettar, bu mecnun sana.

Ne meşkler devşirdik, muhteşem âlâ,
Hanemiz mest olmuş, huzurla hâlâ,
Vaktimiz gelse de, sona beş kala.
Sanmam ki bu
aşktan, keyfin usana,
Binlerce
teşekkür, her zaman sana.

Hep mesrur eyledin, tebessüm derdik,
Doyulmaz tat aldık, muratlar verdik,
Mutluluk anlatmaz, vuslata erdik.
Helalden halvetler, can katar cana,
Hürmetim büyüktür, bir tanem sana.

Her güzel hasletten, huyun pay almış,
Ak saçlar yıllardan, yıldızlar çalmış,
Bilsen ki ömrümüz, üş beş gün kalmış.
Bedenim fedadır, dersin sen bana,
Benim de bu canım, kurbandır sana.