3-5 çapulcuyla başlayan PKK terörü; önce başka devletlerin sayesinde, sonrasında da kendi devletimiz sayesinde azmanlaştırıldı. Teröristbaşı asılmamak kaydıyla teslim alındı. 2001-2002‘lerde ‘sıfır‘a inen terör olayları 10 yıl içinde vaka-yı âdiyeden olmuştur.
Her gün 5 -10 şehit verir hale geldik, savaşta mıyız? Savaştaysak niçin OHAL yok? Savaş durumu yoksa bunca şehit asker, polis, korucu, savcı ve diğerlerinin hesabını kimler verecek?
Ömrünü – ailesini yok sayarak – terörle mücadeleye adayanlar mahkeme önünde ifade verirken eli kanlı teröristlere Habur’da kahraman muamelesi yapılmadı mı? Darbe ve darbeye teşebbüs suç sayıldı da teröre yataklık ve terör örgütü mensupluğu suç olmaktan çıktı mı?
Dünyanın her yanında teröristlere ‘it muamelesi‘ yapılır. Zira tasmaları sahiplerinin çekip bıraktığı kadardır. Siz Kandil‘e Amerika izin vermezse operasyon yapabiliyor musunuz? Yine oradan izin çıkmazsa dokunulmazlıklara dokunabilecek misiniz?
Halkımız “aman dindar bir iktidar bulduk, bırakmayalım” derken öbek öbek gelen şehit cenazelerine hassasiyetini kaybetti. Maçtan – magazinden kafasını kaldıramazken komşusunun, eşinin – dostunun çocuğu olmayan savaşta şehit düşüyor. Ne bekliyorsunuz, düşmanın mercimek tarlasına girmesini mi?
Terör örgütünü adam yerine koyanları, onlarla görüşmek sanki normal bir şeymiş gibi muhatap alanları, ciğerparelerimizin kanına girip de uluorta zafer kutlamaları yapanları affetmiyoruz. Yarın Hakk’ın divanında ne cevap verecekler?
Mehmetçiğin kanı Kurtuluş Savaşında bile bu kadar ucuz değildi. O yokluk zamanlarında bile Türk Milleti kendi istikbaline daha duyarlı idi.
Bize ne oldu da şehit haberleri geldiğinde kanal değiştiren, konu değiştiren ve mevzuları geçiştiren bir güruh olduk? Şehitler öldüklerinde değil asıl unutulduklarında acı çekerler.
Bugün Kamu – Sen ve Türk Eğitim Sen olarak yurdun dört bir yanında bu duruma dikkat çekmek için eylemdeydik. Aslında çalışma hayatındaki dizboyu sorunlar fırsat vermezdi. Fakat mevzubahis vatansa ve vatanın körpe kuzularıysa her derdimizi unuturuz. Zira biz Türk Milletiyiz. Siyasilerin / sivillerin, derneklerin / cemiyetlerin, gencinin / yaşlısının sesi çıkmıyorsa hatırlatmak milli görevimizdir.
Oynanan oyunu görüyoruz, kimin hangi rollerde olduğunu biliyoruz. Milletçe çok badireler atlattık, yok olmanın eşiğinden geçerek atom çekirdeği devletler çıkardık. Kafamızı sunî gündemlerden az kaldırmamız hesapları bozmaya yeter.
Biz Anadolu coğrafyasına misket oynayarak girmedik, kukla gösterileriyle de çıkmayız. Herkes hesabını ona göre yapsın.
Şehitlerimize Allah‘tan rahmet, yakınlarına metanet, gazilerimize güç kuvvet, idarecilerimize akıl ve feraset niyaz ediyoruz.
Rabb’im uyuyan basiretimizi uyandırsın. Âmin!
