Türk insanı her nedense bazı şeyleri çabuk unutuyor. Ya da daha doğru bir deyimle gerçekler unutturuluyor.
Acayip bir eğitim sistemimiz var. Neredeyse her sene bu sistem üzerinde yaz boz yapılıyor. Bir gün kara dediğimize ertesin gün ak diyoruz. Bu nedenle nesiller arasında inanılmaz bir bilgi ve buna dayalı olarak hadiseleri yorumlama farkı bulunuyor.
Üstüne üstlük medya da buna ağır bir cila yaparak katkı sağlıyor.
Uzun zamandır söylüyorum: haritaya bakmayan ve haritayla uğraşmayan bir milletiz diye. Eskiden coğrafya derslerinde, öğretmenler tahtaya ya da deftere haritalar çizdirip not verirlerdi. Şimdi Kıbrıs nerede diye sorduğunda Karadeniz’de diye cevap alıyorsun. Çoğumuz 1974’te Kıbrıs’a niye müdahale ettik bilmiyoruz bile…
Ermeniler Hocalı’da bir katliam yaptı diye ayağa kalkıyoruz. Doğru, böyle yapmamız lazım. Ancak Balkanlarda 5.5 milyon müslüman Türkü soykırıma maruz bıraktılar buna sesimiz çıkmıyor. Çünkü çoktan unuttuk. Daha dün 200.000 bin Boşnak, Türk olarak görüldükleri için katledildi. Elli bin kadına da tecavüz edildi. Biz de yine doğru düzgün bir tık yok…
Balkanların toplam yüzölçümü 550 bin kilometrekare. Türkiye’nin yüz ölçümü de 780 bin kilometrekare. Neredeyse Türkiye kadar bir vatan toprağı kaybedilmiş ve bu kaybedişin 100.yılı gelmiş, bizlerde yine tıs yok! Oysa her şey normal olsa, böyle bir vatan kaybının kıyamete kadar unutulmayarak akılda tutulması lazım.
Eğer haritalara bakma yetimiz gelişmiş olsaydı ya da rakamların dilini iyi konuşabilseydik; ne kadar büyük bir vatan parçasını kaybettiğimizi ve o günün nüfusuna göre kökümüze kibrit suyu ile darı ekilmeye çalışıldığını, bu gün çok net olarak görebilirdik.
İşin daha vahimi, bu kadar toprak parçasını kaybetmemize sebep olan oyunların benzerlerinin, bu gün ülkemizin doğu ve güneydoğu bölgelerinde tekrarlanıyor olmasıdır. Unutmasaydık buna müsaade eder miydik?
Gerçi oynanan oyunlar o kadar bariz ki;zaten bir gördünüz mü hemen anlıyorsunuz. Ama görmek o kadar zor ki !
Son yılların flaş meselelerini de henüz anlayabilmiş değiliz. Örneğin çok açık ve net bir proje olan BOP’u herkes anladı bir tek anlamayan biz kaldık. Oysa BOP’un yıkıcı etkisi kapımıza dayanmış durumda. Habur’u da unuttuk. Yeni anayasa ile herhalde Habur’daki görüntüler hukukileştirilecek. Ama kılımız bile kıpırdamıyor.
Binlerce kişinin kanına girdiği tartışılmaz bir gerçek olan Öcalan neredeyse özgürlük savaşçısı ilan edilecek. Çünkü katledilen çocuk, kadın ve şehitleri unuttuk.
Ülkemizde çıkartılan ekonomik krizleri ve bu krizleri önce çıkartıp sonra da reçeteleri önümüze koyanları unuttuk.
Hepsini bir kenara koyun; Yunan ordularının İngiliz ve ABD desteğiyle Anadolu’da 3.5 yıl kaldığını unuttuk. Emin olun ki; bu unutkanlık bir milletin kendi kendine yapabileceği en büyük kötülüktür.
İnanın çok şeyi unutuyoruz. Bu yüzden zaman zaman kafam karışıyor. Ne olur unutmayın be kardeşlerim, unutmayın…
