Türkiye İttifakına İhtiyaç Var

84

Narin Güran isimli 8 yaşındaki bir kızımız Diyarbakır’da çok acı bir cinayete kurban gitmiştir. İnsan kisvesi altındaki bazı yaratıklar ona acımamışlar ve hayattan koparmışlardır. Bu çok üzücü ve düşündürücü olay muhakkak ki Türk Milletini adeta yaralamış ve büyük bir üzüntüye sebep olmuştur. Narin’e Allah’tan rahmet diler, ailenin değil; ama Türk Milletinin başı sağolsun deriz. İnsan kılıklı canileri ortaya çıkarmak için polis, jandarma, hakim, savcı ve diğer görevliler yoğun bir gayret göstererek ellerinden geleni yapmaktadırlar. Maalesef suçlular ve Narin’in yakın çevresi delil yok etme çabası içine girmişlerdir. Çok çirkin ve acıdır ama Narin’in annesi, ağabeyi, amcası, bazı akraba ve yakınları gözaltına alınmış; suçlanmış ve tutuklanmışlardır. Tutuklulardan bazıları daha sonra da serbest bırakılmıştır.

Cinayet, öldürme ve yaralama gibi şiddet olayları ülkemizde maalesef yayılmakta ve yargının uzamasından ümidini kesenler yanlış bir yol seçerek kendi işlerini kendileri çözmeye çalışmaktadırlar. Çok sık bir şekilde dikkatimizi çeken kadın cinayetleri, toplum yapısındaki bazı hastalıkları da ortaya çıkarmaktadır. Topluma mensubiyet şuuru zayıfladıkça; yasalar yoluyla kan dökücü olaylar önlenemediği sürece cinayetler artmaktadır. Rehberlik müessesesinin gerektiği kadar işleyememesi, bizzat ailelerin çocuklarına rehber olamamaları, belirli bir yaştan sonra çocukları sapma davranışlara itmektedir. Bu bakımdan, ailelerin ve örnek alınan siyasilerin tutumları ve ekrandaki hoş olmayan görüntüler yanlış sonuçlar vermektedir. İlim adamları, emekli bazı şahsiyetlerin hayattan kopuşu, sanatçılar, sporcular kadar yazılı ve görüntülü basının ilgisini pek çekmemektedir. Son yıllarda başta bazı basın olmak üzere, herkes neredeyse polisliğe, hakim ve savcı olmaya, hukukçu ve iktisatçılığa özenmiş gibidir. Yeni yasaların çıkarılması ve mevcutların tekrar gözden geçirilmesi şart iken; Anayasa üzerindeki oyunlar bazılarını daha fazla ilgilendirmektedir. Yazılı ve görüntülü basın, medya yaşadığımız ortamda iç ve dış siyasette sanki bu cinayet kadar ilgi çeken konu kalmamış gibi bu cinayetle ilgilenmiştir. Olay çok yönlü kurcalanmıştır. Mahkemeye verilen ifadelerin bazı yayın kuruluşları tarafından elde edilmesi ve açığa çıkması, yetkililerin görev yapmalarının zorlaştırılması, basın görevini yapıyor şeklinde yorumlanamaz. Günlerdir toplum psikolojisi adeta dinamitlenmiş ve acı ve üzüntü verici olay aylarca sürecek pehlivan tefrikalarına çevrilmiştir. İç ve dış politikada birçok gündemi dolduracak olay; mesela senelerdir arzulanan Türk devletlerinin ortak alfabeye geçmesi, Ege ve Akdeniz’deki yeni gelişmeler, Filistin’deki utanç verici soykırım neredeyse bir tarafa atılmış anlaşılan sene sonuna kadar bu toplumu yaralayan cinayet bazılarının vitrininde kalacaktır.

Vatandaş ısrarla “nereye gidiyoruz ve götürülüyoruz” sorusunun cevaplarını aramaktadır. İnsanların tavuk gibi öldürülmesi, yaralanması, hiddet, şiddet, istismar, intikam hırsı, suiistimal, rüşvet ve torpil gibi sosyal hastalıklar neredeyse alışılmış normal davranış şekilleri gibi kabul edilmeye sebep olmuştur. Hoşgörü, dayanışma, karşılıklı sevgi ve saygı zayıflamış, internette satılan silahlar ve silahlanma marifet sayılmıştır. Düğün ve benzeri toplantılarda serseri kurşunlarla hayatlarını kaybeden veya yaralanan birçok vatandaşımız vardır. Kavga ortamından sözde şikayetçi olanlar, kavga kokan üsluplarıyla üstelik kavgadan şikayetçi olanlar, bu ortamın içinde yer alarak geleceğe olan güveni sarsmaktadırlar. Bazı siyasetçiler usanmadan birbirlerine sürekli elense çekmekle ve sandalyelerini kaybetmemekle uğraşmaktadırlar. Burada parti ayırımı yapmak anlamlı değildir. Erken seçim beklentisi ve arzusu bazılarını aşırı etkilemiştir. Bazıları o kadar şaşırmıştır ki; Filistin sorunu onlara göre herkesin davasıymış ama bu sorun bilhassa solun davasıymış. Anlaşılan gün gelir “orada ne işimiz vardı” deyip işin içinden çıkmaya çalışacağız. Sorun da kendi kendine çözülecek!

Şunu iyi anlamalıyız ki, milli tarih artı ve eksileriyle bir bütündür. Osmanlı’ya küfrederek Cumhuriyeti yüceltemeyeceğimiz gibi, Cumhuriyeti ve Milli Mücadeleyi yaparak milli bağımsızlığı Türk Milletiyle beraber sağlayan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e hakaret ederek ve içimize sindiremeyerek Osmanlı’ya da bir şey kazandıramayız. Partilerimiz farklı da olsa Türkiye İttifakını ihanetlere, dış ve dıştan kumandalı saldırılara karşı istesek de, istemesek de birleşme mesuliyetimiz vardır. Ahlaki bozulma ve davranış bozukluklarının, Türk ailesine yapılmakta olan saldırıların, dış destekli kurulmuş derneklerin var ve faal olduklarını görelim ve ona göre davranalım. Liyakati her alanda sadakatin önüne geçirelim. Örf ve adetlerimizi diğer ciddi ülkeler gibi sürdürelim. Türkiye’nin geleceğini düşünmek yerine, şahsi menfaatlere dalmayalım. Teğmenler ve diğer bazı olaylarda olduğu gibi yapay konuları gündeme taşıyıp ve garip yorumlayıp birbirimizle itişmeyelim. Türkiye, bu vatanı gönülden sevip bağlı olanların ve onu yücelteceklerin vatanıdır.  

Önceki İçerikToplumsal Deprem
Sonraki İçerikOrhun Dergisi
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)