Sözde Barış Süreci ve Etnik Milliyetçilik

56

 

Ayıplarla dolu sözde bir barış süreci sürdürülüyor. Bu sözde barış sürecinin bir ABD tezgâhı olup olmadığı da tartışılıyor. Sözde mutabakat ve mütarekenin hangi hususları kapsadığı konusunda yoğun şüphe ve endişeler var. Karşılıklı verilen mektuplardan pis kokular geliyor.

Sayın Başbakan “devletin güvenlik güçleri silah bırakamaz” demişti. Devletin silahlı güçlerinin silah bırakması demek, devletin bir bakıma tasfiyesidir. Bu mutabakatta ateşkes çift taraflı mı olacak? Katil başına yeni özgürlükler mi tanınacak? Güven verici yasal düzenlemeler neler olacak? Türkiye’de şeffaflık ve demokrasiye özgü açıklık olmadığı için bunlar haliyle tartışılıyor.

Aslında bu barış süreci halkımız arasında yeni bir takım nifak ve düşmanlık tohumlarını yeşertecektir. Yanlış açılım politikalarıyla insanlarımız birbirine zaten soğumuş ve birbirinden uzaklaşmış iken bu süreç bunu daha da hızlandıracaktır.

Araştırmalar teröre verilen tavizleri ve uygulanan açılım politikalarını haklı çıkarmıyor. Bu konuda Bilgesam‘ın internet sitesine girilebilir. Diğer araştırmalar da bundan farklı değildir. Kolay ve basit genellemelerle belki de haksız yere bazı insanlarımıza kuşkuyla bakılır hale gelinebilecektir.

Kırmançça konuşan herkesi örgüt üyesi görme yanlışı yaygınlaşabilir. Son 10 senedir ortaya çıkan olumsuzlukların yönetenlerin yanlışları ile daha da artabileceğinden korkarız.

Türksüz Anadolu ve Türksüz anayasa, Atatürksüz Türkiye, Kur’ansız ve Hz. Muhammed’siz İslam, Hz. Ali’siz Alevilik telkinleri birçok yere sıçrayabilir. Türkiye tehlikeli bir sürece sürüklenmektedir. Aklıselim ve araştırmalar pek önemsenmemektedir. Aslında ülkeye kefen biçenlerin araştırma ve halkın ne düşündüğü gibi konularla ilgileri de yoktur. Türkiye dönüştürülmek ve tanınmaz hale getirilmek yolunda bir garip barış süreci ile karşı karşıyadır.

Bu ülkede kendi geçmişini kötüleyen gerçek dışı asimilasyonların yapıldığını bugün ise bunlardan vazgeçildiğini söyleyen bakanlar var. TV ekranlarında Türk Milletinin safkan olmadığını melez olduğunu ifade ediyorlar. Asimilasyon nedir? Acaba bu kavramı yerli yersiz kullananlar biliyorlar mı? Hiç zannetmiyoruz. Bunlar yeri geldikçe Türk olduklarını da ifade ediyorlar, ancak Aziz Nesin’in tarif ettiği tanımın dışına da çıkamıyorlar. Aslında hakim unsur ve kültürü temsil edenler maalesef eritilmişlerdir. Eğer Karakeçililerin bir kısmına Türkçe unutturulmuşsa, Anadolu’nun bazı Türkmen köylerinde Türkçe kullanılamaz hale geldiyse, bazı aşiretler Türklüklerini kaybetmişlerse bu nasıl bir asimilasyondur?

Ağızlarda bir sakız gibi çiğnenen etnik milliyetçilik yanlış bir kavramdır. Milletin milliyetçiliği olur, etnisitenin milliyetçiliği olmaz. Etnisitenin etnosantrizm yoluyla topluma kapalılığı, bütünü reddeder olması, milliyetçilik değil, küresel rüzgârlara selam veren etnik taassuptur.

Milletleşemeyen toplumların milli seviyede direnci ve asabiyeti teşekkül etmez. Bundan dolayı birçok Ortadoğu toplumu ayrı ayrı devlet de olsalar, milliyetçilik yapamazlar. Milli seviyede birliktelik ve ortak irade kurulamadığından Irak’ta, Suriye’de, Lübnan’da görüldüğü gibi etnik ve mezhep farkları ve bunlara dayalı siyasi partiler öne çıkar.

Milliyetçilik ve millet gerçeği oluşamadığı için bu ülkeler kolay ufalanabilir ve yeni emperyalizmin oyuncağı olabilir. Bazılarının zannettiği gibi birlikteliği sağlamak, insanları inkar etmemek için milli kimlik dışlanmaz. Ülkenin toprak bütünlüğüne ve milli birliğine kastedenlere hiçbir yerde prim verilmez. Türkiye bunun istisnasıdır.

 

 

 

 

Önceki İçerikMerkel’in Düşündürttükleri!
Sonraki İçerikSevgi Eğitimi-12
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)