Kelimeler kaleme başkaldırıyor..
Saldırıyor ünlemler cümle bileklere…
İneklere şapka çıkarıyor hazret-i tabiat..
Biat ediyor sonra ateşe ve suya..
Çıldırasıya doğuyor gün gökdelen dağların arasından..
Sârâsından akvaryumlar da payını alıyor..
Zil çalıyor son dersine yürü yavrum..
Yum gözlerini ki bu en tatlı düştür..
Ama kelimeler de güpegündüz öldürülmüştür.
Kalemler kâğıda başkaldırıyor..
Daldırıyor süt sayfalarına mürekkebini..
Edebini takınmasa balta katil bile olur..
Boğulur belki ağaç denizinde majeste teknik..
Çentik çentik kıymaya çekilir eşref-i mahlûkat..
Tâkat yettirebilsek de ayakta durabilse kıyam..
Mayam biraz daha inatçı olaydı ne olurdu..
Durdu duracak kalbim dünyada öyle mi?
Hangi namuslu yaprağa yazmalı kalemlerin eylemi?
Kâğıtlar kimlere başkaldırıyor..
Çaldırıyor benliğinin beyazlığını kimlere?
Filmlere konu olacak olan yasamadıklarıdır..
Sandır, sarsıntılıdır, isyan solumaktadır çehresi..
Çaresi grevdir ve kalem tutan eller kırılmalıdır..
Haykırılmalıdır paylaşmanın azameti ve nankörlük dersi bir bir..
İstenmelidir binlerce yıllık teliften mahfuz alacak
Ancak bu teklif yazarın beyninden vurulması demektir..
Bu kâğıdın derhal burulması gerektir!
