Anayasa Oyunu

74

Şırnak’ta bölücü terör örgütünün halka yönelen katliamını ve 12
vatandaşımızın şehit edilmesini protesto ediyor; onlara Fatihalar
gönderiyoruz. Örgütün aslında halka karşı olduğunu belgeleyen bu olay
yeni değildir.

Anayasa taslağı konusunda “efendim, ortada bir şey yok; bu taslak
AKP’yi bağlamaz” sözleri söylenebiliyor. Bu siyasi pişkinlikle ortaya
çıkanlar sanki bir çalışma grubu kurmamış, bu grubu isimlendirirken
siyasi kanaatlerine göre hareket etmemişler ve ortada hiçbir şey
yokmuş. Demek bu, bir anket veya kamuoyu yoklamasıdır. İktidar kendine
yakın bulduğu, yabancılara hoş gelecek bir metni hazırlayacak yol
arkadaşlarını seçmiştir.

Bu anayasa ne sivildir; ne de yenidir. 174 maddeli 1982 Anayasasının
8-10 maddesi hedef alınmıştır. Bu Anayasa sivil de değildir; çünkü,
anti-Türk ve anti-devletçi değerlendirmeleri taşımaktadır. Bunu
hazırlayan sicili belli insanlar da milli devlet, milli kimlik ve
Cumhuriyetle yabancılaşmış kimselerdir.

1982 Anayasasının ilk 3 maddesinin değiştirilemez ve değiştirilmesi
dahi teklif edilemez ifadesi 4. maddeden alınmış, oldukça geriye 134.
maddeye değiştirilerek taşınmıştır. Teklif edilen ve tasarıda yer alan
56. maddede milletin isminin Türk olduğu dışlanmıştır. Milli Güvenlik
Kurulu ile ilgili 91. maddede Başbakanın başkanlığında denerek,
kuvvetler ayrılığı prensibi yürütme lehine güçlendirilmektedir.
Jandarma Genel Komutanı Kurul dışına çıkarılmaktadır. Bunun gerekçesi
de Jandarma Genel Komutanlığının İçişleri Bakanlığına bağlı olmasına
bağlanmaktadır. Acaba Genel Kurmay nereye bağlıdır?

Tasarıda madde 94 de “milletlerarası tahkime ancak “yabancılık”
unsuru taşıyan uyuşmazlıklar için gidilebilir” ifadesinde yabancılığın
ne olduğu anlaşılır değildir. Oysa, bu taslağın hazırlanış
gerekçelerinden birisi anlaşılır olmaktır. Mahkemelerin bağımsızlığı ve
tarafsızlığı başlığı altında kimsenin mahkemelere ve hâkimlere emir ve
talimat veremeyeceği, tavsiyelerde bulunamayacağı belirtilmektedir. Bu
maddenin benzeri 1982 Anayasasında da vardı; ama, bizzat Sayın Başbakan
Elif Şafak davasına müdahale edici beyanda bulunmuştu. Hâkimler ve
Savcılar Yüksek Kurulu yürütme ağırlıklı hale getirilmektedir. TBMM
tarafından 5 asil üyenin seçilecek olması yanlış bir müdahaledir. 1961
Anayasasındaki madde bundan dolayı değiştirilmişti. Anayasa Mahkemesine
de yürütmenin müdahalesi artmaktadır.

1982 Anayasasının başlangıç metninin 1980 Müdahalesinin izlerinden
arındırılması doğrudur. Ancak, burada ifade edilen Türkiye
Cumhuriyetinin kuruluş felsefesini ve temel ilkelerini ifade eden
anlamlı cümleler neden devre dışı bırakılmıştır? Türkiye gecekondu bir
devlet midir? Tasarıyı hazırlayanların nerede “Türk”, “Atatürk” ve
“Türk Milleti”, “kutsal Türk Devleti” varsa değiştirdikleri
düşünülürse; bunun altında yatan sebep daha berraklaşır.

Taslak, ferdi, vatandaşlık duygusundan uzaklaştırmakta, onu tek,
bağımsız ve Türk Milletinden kopuk ele almaktadır. Bundan dolayı
“birey” odaklı demektedir. Bu değişikliğe gerekçe olarak 18.yy dan bu
yana anayasacılıkta ortaya çıkan değişmeler gösterilmesinin yerine;
ülkenin ihtiyaçları asıl gerekçe olmalıydı. Burada, Batıdaki devlet ve
fert ilişkileri ile bizdeki durum aynıymış gibi ele alınmaktadır.

Tasarıyı hazırlayanların milliyetçilikle ırkçılık arasındaki sosyal
mesafeyi bilmedikleri veya art niyetli oldukları anlaşılmaktadır. Türk
milliyetçiliği, etnik köken çağrışımı yapmaz, ırkçı, şövenist ve
yayılmacı da değildir. Bundan böyle bir anlam çıkaranlar günümüzde
yükselen milliyetçiliği bile fark edemeyen dar kafalılardır. Etnik
özelliği ne olursa olsun; hiçbir TC vatandaşının milliyetçi bir tavır
almasını engelleyen sınırlamalar yoktur. Yeter ki, farklılıklar
kutsallaştırılmaya çalışılmasın. Dışa kapalı ilkel etniklik peşinde
koşulmasın. İnsanlar kendi kendilerini öteki olarak görmesin.

Tasarıda 1982 Anayasasının değişik kısımlarında yer alan “ülkenin
bölünmez bütünlük ilkesi”nden rahatsız olup bunu farklılıkları dışlama
ya da bastırma olarak nasıl görülebiliriz?

Önceki İçerikEkonomide Mevcut Dengeler Sürdürülemez
Sonraki İçerikDelik Balonları Şişirmek
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)