AB Hayalimiz(Ne Olacak Halimiz?)

185

Avrupa Birliği (AB) üyesi devlet liderleri, geçtiğimiz yıl Fransa ve Hollanda da reddedilince kadük hale gelen, AB anayasasının yerini alacak “Lizbon Antlaşmasını” 13 Aralık’ta imzaladı.

Fransa’nın baskısıyla zirve sonuç bildirgesinden Türkiye’nin üyeliğini çağrıştırdığı için “katılım” sözcüğü çıkarıldı. Bahçeşehir Üniversitesi öğretim üyesi, AB uzmanı Cengiz Aktar’a göre “Türkiye-AB ilişkileri 1999 öncesine döndü.
Türkiye’nin adaylığının resmen tanındığı 1999 Helsinki Zirvesi ve
2004’te karşılıklı müzakereleri başlatma kararının yeniden
sorgulanabilir hale gelmesi demek bu. Böyle giderse 2008 sonunda
Türkiye’den hiç bahsedilmeyecek bile.”

Ben AB’nin Türkleri geri zekâlı yerine koyan ikiyüzlü politikaları
yerine gerçek niyetini açıkça ortaya koymasından şikâyetçi değilim.
Ancak müzmin AB taraftarlarında yaşanan bu gelişme büyük hayal
kırıklığı yarattı. Hem de Türkiye’de AB’nin öncüsü olan devletlere ve
AB kurumlarına olan güvensizlik iyice artmışken.

Daha bu gelişme olmadan eylül ve ekim aylarında AB genelinde ve aday ülkelerde yapılan AB’nin Eurobarometre araştırmasının sonuçları da 18 Aralık’ta açıklandı. Eurobarometre araştırması, Türkiye ve KKTC halkının ilk kez AB üyeliğine sırt çevirdiğini gösterdi.

“Eurobarometre sonbahar araştırmasına göre, Türkiye’de AB üyeliğine destek verenlerin oranı, son bir yılda yüzde 54’ten yüzde 49’a geriledi.

“Eurobarometre araştırması, Türklerin AB kurumlarına güvenmediğini çok net şekilde ortaya koyuyor. AB bürokrasisinin toplandığı AB Komisyonu’na duyulan güven, AB ortalamasında geçen yıl yüzde 48 iken bu yıl yüzde 50’ ye çıkıyor; KKTC’de yüzde 40’ tan yüzde 29’a ve Türkiye’de yüzde 32 seviyesinden yüzde 17’ye iniyor.”

“Araştırmada Avrupa Parlamentosu’na (AP) duyulan güvense AB ortalamasında yüzde 55, KKTC’de yüzde 33 ve Türkiye’de yüzde 20 düzeyinde bulunuyor.”

”Geçen yılki araştırmada, AP’ye güven AB ortalamasında yüzde 52, KKTC’de yüzde 42 ve Türkiye’de yüzde 34 olmuştu. Bir bütün olarak AB’ye yüzde 25 güven duyulan Türkiye’de ulusal kurumlara (hükümete, TBMM’ne) yüksek güven duyulduğu görülüyor.”

Bu gelişmelerin akabinde, AB taraftarları önce derin bir moral
bozukluğu yaşadıktan sonra yeniden kamuoyunu etkileme çalışmalarına
başladılar. Hem laik ve hem ulusalcı/milliyetçi olanlarla, AKP
taraftarlarına yönelik propagandaya yöneldiler. Tezleri yine aynı:

AB, bir sistemdir. Her üye ülkenin çıkarlarını
koruyan, zenginleşmelerini sağlayan bir yapıdır. Bu binaya giriş
koşulları ve binada yaşama kuralları vardır. (Bu kuralların Türkiye
için devamlı değiştirilmesine ne demeli? R.S.) Öncelikli ve vazgeçilmez
ilkesi üyelerin laik-demokratik bir sistemle yönetilmeleridir.”

AB’de kilise veya cami ülke yönetemez.(Laik/ulusalcıların vehimlerinin ilacı AB!).. Asker politikaya karışamaz. Darbe yapılamaz.” (AKP yandaşlarının korkusunun çaresi de AB!.. Görüyorsunuz ki AB herkesin derdine deva.)

“Türkiye giderek muhafazakârlaşıyor. Bütün anketler bunu
gösteriyor. Demek ki, siyasi partiler de bundan böyle dindarlaşacaklar
ve milyonların beklentilerini karşılamaya çalışacaklar. İlerde, bu partilerden biri çıkıp, bir adım daha atıp din unsurunu ülke yönetimine tam anlamıyla sokmak istediğinde ne olacak?

Bu gidişe laik medya mı karşı çıkacak? Silahlı Kuvvetler mi dur diyecek? Darbe yapıp, milyonları tanklarla mı korkutacağız? (ABD’de de muhafazakârlık yükseliyor. ABD’de darbe olmaması ve laik kalması için AB’ye üye mi olsa acaba?)

Böyle bir olasılığa sadece AB direnebilir.
Bunun koşulu da tam üyeliktir. AB ancak tam üye durumuna girmiş bir
Türkiye’ye güvence sağlayabilir… Türkiye yeter ki AB kulübüne girip
koşullarını yerine getirsin, kimse bizi kapı önünde bırakmaz. (M.Ali Birand 21.12.2007)

Özetle deniyor ki, Türk halkına güven olmaz. (Kendi haline bırakırsan ya davulcuya, ya zurnacıya kaçar.) Türkler
ne kendilerini yönetebilir, ne demokrasiyi becerebilirler. Onların
laik-demokratik bir sistemle yönetilmeleri için bir vasiye (AB) ihtiyaç
vardır
. (Vesayetle demokrasi nasıl bir arada olur, ABD’nin Irak’a getirdiği cinsten bir demokrasi mi acaba?)

Bu anlayış “manda ve himayeciliğin” yeni sürümü değilse nedir?

En çok da neye bozuluyorum biliyor musunuz? Türk milletinin bu kadar
aşağılanmasına ve “kapı önüne konulmayan” ev köpeği olmaya razı bir
anlayışın Atatürkçülük satmasına. Türk milletine güveni en büyük sermayesi ve “tam bağımsızlık hedefi” ideolojisinin temeli olan Atatürk’e bu kadar hakareti kaldıramıyorum.

Önceki İçerikTerör ve AB
Sonraki İçerikMaksatlı Tarih Tezleri
Avatar photo
Doğum 20.07.1956 BUCAK-BURDUR Eğitim Cumhuriyet İlk Okulu, Bucak Lisesi (Mezuniyet 1973) İstanbul Üniversitesi Kimya Fakültesi - Kimya Yüksek Mühendisliği (Mezuniyet 1978) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (Mezuniyet 1995) Çok sayıda şirket içi ve şirket dışı eğitim programlarına iştirak. (ISO 9000, Toplam Kalite Yönetimi, Verimlilik, İş İdaresi, Pazarlama, İstatistiksel Proses Kontrol, Kişisel Gelişim, Kişisel İmaj ve diğer konularda onlarca eğitim programı) 1978-1980 Akyazı/Sakarya Yonca Süt Fabrikası İşletme ve Laboratuar Şefi 1980-1995 Petkim A.Ş. Yarımca Kompleksi (İşletme Mühendisi, İşletme Şefi, Başmühendis.) 1995-2001 Satış Müdür Muavini 2001-2004 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi Ticaret Müdür Yrd. 2004 - 01.02.2007 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi Ticaret Müdürü. 01.02.2007 - 30.09.2007 Tüpraş Körfez Petrokimya ve Rafinerisi İnsan Kaynakları Müdürü. 01.01.2008 - 30.10.2008 Yantaş Yavuzlar Plastik A.Ş. Genel Müdür Yardımcısı. 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı Kauçuk Ürünleri Sanayii Özel İhtisas Komisyonu Başkanlığı yaptı. (2001) 03.03.2010- Serbest Avukat Medeni Hal :Evli ve İki Çocuklu Lisan : İngilizce (İntermedite level) Sosyal Faaliyetler :İstanbul Üniversitesi Korosu, Kubbealtı Musiki Cemiyeti ve halen Tüpraş Türk Sanat Müziği Grubunda korist. 250 mühendis üyesi bulunan Petkim Mühendisler Derneği'nde 4 yıl başkanlık yaptı. Kocaeli Aydınlar Ocağı'nda Başkan Yardımcısı, Yönetim Kurulu Üyesi olarak görev yaptı. Halen Yönetim Kurulu Başkanı. 2001-2002 yıllarında Kocaeli TV' de, "Geniş Açı" adlı siyasi, sosyal, kültürel tartışmaların yapıldığı programın yapımcılığı ve sunuculuğunu yaptı. Halen Kocaeli Gazetesinde haftada bir köşe yazısı yayınlanmaktadır. Bu yazıların tamamı kocaeliaydinlarocagi.org.tr sitesinde yer almaktadır.