Sevinemiyorum.
Umutsuzluk yasak olmasa var ya,
Çoktan çekeceğim teslim bayrağını.
Her gözümü açtığımda nice yıkımları görmek,
Her kulağımı açtığımda bir acı feryadı duymak,
Balaların acı haykırışlarını dinlemek Doğu Türkistan’da.
Çeçenistan’da ölümle dansı seyretmek zorunda kalmak,
Irak’ta,Suriye’de,Pakistan’da,Mısır’da,Libya’da
Ve daha nice Diyarı İslam’da,
Kah kardeş kurşunuyla,
Kah petrol sevdalılarının kalleş pusularıyla,
Her gün kara toprağın bağrına girenleri izlemek,
Kahrediyor beni.
Sevgililer sevgilisi Muhammed’in ümmeti,
Selahaddin-i Eyyübilerin,Kılıç Arslan’ların,
Fatih’lerin,Kanuni’lerin,Yavuz’ların,Şah İsmail’lerin,
Babür Şah’ların,Şeyh Şamil’lerin,
Daha nicelerinin torunlarının bu günkü hallerini,
Görüyor ve kahroluyorum.
Bu bayram içim buruk
İsyanım kendimi yediriyor bana.
Elimden bir şey gelmemesine üzülüyorum.
Ahh umutsuzluk yasak olmasa var ya,
Biliyorum yapacağımı da ,
Yapamıyorum,
Yalancı bayramlar tatmin etmiyor beni
Gerçek bayramları özlüyorum.
Ölmeden ,
Bana müjde verecek tellalın yolunu gözlüyorum.
Bu bayram içim buruk arkadaş.
Siz sevinin sevinebildiğiniz kadar.
Bırakın ben hüznümle ve özlemimle baş başa kalayım.
