Çilem sensin ey kalem
Kara gözlerinle bakıp
Ne yazarsın ?
Bilemem !
Ney olsan da inlesen
Satır satır seni dinlesem
Ağlatır mısın çilemi ?
Bilemem !
Gözyaşını salıverip
Kâğıda mürekkep
Boğazdaki düğümleri söküp
Irmak ırmak çözer misin ?
Bilemem !
* * *
Yapraklarda bitip dal budak
Aydınlıktan uzak
Karanlık odalara dalarsın
Duygularımın kesmez
Kör bıçağısın.
Düşüncelerimi çizersin dev yumak
Damar damar
Hafıza kazar,
Seni tutan felç elleri;
Kıvrım kıvrım
Sonsuz çilelere salarsın
Ey bilinenin yalancısı
Bilinmeyenin inkârcısı
Bu ses sessizliğin sancısı.