Koparma Beni

114

Bahar geldi yine yeşerdi dallar,

Dikenler içinden açarken güller,

Karlar eriyince çoşarken seller,

Mahsun kardelenim, koparma beni.. 

Dün kupkuru olan koca ağaçlar,

Renklere büründü dağ  taş yamaçlar,

Yayla yollarında kervanlar göçler,

Ben yavru kuzuyum, koparma beni.. 

Renk renk açan çiçekleri görmeyen,

Tefekküre dalıp sırra ermeyen,

Gönül bahçesine dalıp girmeyen,

Bu sırra mahzar ol, koparma beni.. 

Nerden gelir bu kadar renk cümbüşü,

Sanatkarlar şahı Rabbimin işi,

Ona kul olmaktır her işin başı,

Bu yola baş koydum, koparma beni.. 

Her çiçekte ayrı ayrı  kokular,

İbretle bak onda ne manalar var,

Neden tertemiz pak, kışın yağan kar,

Günah ile kirletip, koparma beni.. 

Her yer bak yemyeşil nedir manası,

İnsanın kalbinin yüzü aynası,

Zikret Yaradana sil kiri pası,

Şuursuz kalıp da, koparma beni.. 

Sakın boş geçmesin koskoca ömür,

Bak kızarmış ateş  eriyen demir,

Akıl etmez misin verilen emir,

Ona boyun eğdim, koparma beni.. 

Çiçekten meyveye duracak dallar,

Hep cennete çıkar en güzel yollar,

Seher vakti ona açılan eller,

Duadan niyazdan, koparma beni.. 

Laleyi remz etmişler Yaradana,

Gülü de güllerin ol sultanına,

Halimiz perişan geldik yanına,

Gözyaşım sel oldu, koparma beni.. 

Bahar geldi bakıp ibret almayan,

Niçindir nedendir deyip bilmeyen,

Davettir ezanlar ona gelmeyen,

Bırak nefsim ondan, koparma beni.. 

Nerde gizli bu çiçekler meyveler,

Hiç akıl etmez mi insanoğlu der,

Yaratanı düşünmezsen sen eğer,

Ona kul olmaktan, koparma beni.. 

Koparırsan solar çiçekler daldan,

Neden ibret almazsın arıdan baldan,

Onun kokusunu duyuran gülden,

Bahçende kurudum, koparma beni.. 

Koparırsan kurur çer çöp olurum,

O zaman ben seni nasıl bulurum,

Hangi yüzle ben huzura gelirim,

Ne olur Yarabbi, koparma beni..