50 Yıl Önce, 50 Yıl Sonra Kıbrıs…

166

     Milletlerin özgeçmişinde tarihe damgasını vuran olaylar, bu olayların yaşandığı yer ve nedenleri vardır.

     Türk milletinin de yakın tarihine damgasını vuran, devletimizin aldığı kararla milli menfaatlerimiz uğruna savaşa girdiğimiz, nice evlatlarımızı şehit verdiğimiz bir olay vardır ki, o da Kıbrıs adasında yaşayan soydaşlarımızı topyekûn ölümden kurtarmak için verdiğimiz mücadeledir. Bu mücadelenin başladığı tarih 20 Temmuz 1974’tür.

     20 Temmuz 1974:

      Bu tarih, Şanlı Türk Ordusunun bundan 50 yıl önce ülkemizin milli menfaatlerini korumak ve ata yadigârı vatan topraklarında yaşayan soydaşlarımızı, Rum mezaliminden kurtarmak için 96 yıl sonra yeniden Kıbrıs adasına ayak bastığı tarihtir.

      Bu tarih, Türk Milletinin şanlı tarihine altın harflerle kazınmış, hürriyetine kavuşmak adına bir avuç Kıbrıs Türkünün adada ki varoluş mücadelesini anlatır.

      Bu tarih, tarihin hiçbir döneminde Kıbrıs Türkünün Rumlara diz çökmediğinin, gerektiğinde vatanı için seve, seve hayatını feda ettiğini gösteren nice kahramanlıkları barındırır.

      Bu tarih, Yunanistan’ın enosis hayalinin Kıbrıs adasında paramparça edildiği, Türk’ün bileğini hiçbir zaman bükemeyeceğinin de ispatıdır.

     Şimdi, sadece gerçeklere bakarak 50 yıl öncesinin Kıbrıs’ına bir bakalım:

     1950’li yıllarda başlayan Rum baskısı iyice artmış, 1963 yılında yapamadıklarını 1974’te gerçekleştirmek üzere Rumlar; adada yaşayan Türk toplumuna her türlü mezalimi, işkenceyi, ambargoyu uygulayarak adanın Yunanistan’a bağlanması için akla gelen tüm kötülükleri yapmaktadırlar.

     Türk tarafı ise ellerinde yok denecek kadar yetersiz silahları ile evlerini, mallarını, canlarını, namuslarını korumak adına gece gündüz demeden mücadele etmekte, Rum canilerine karşı koymaya çalışmaktadır. Ancak Rumların baskısı öylesine artmıştır ki, Kıbrıs Türk’ü neredeyse son nefesini vermek üzeredir. Ada adeta bir kan gölüne dönmüştür…

     Ya Türkiye? Türkiye adada yaşananlara nasıl bakmaktadır?

     Ana vatan Türkiye adada yaşananlara kayıtsız kalmamış, 1959-1960 Londra ve Zürih antlaşmalarının kendisine tanıdığı garantör ülke sıfatıyla tüm dünya ülkelerinin adada yaşananlara dikkatini çekmiş, özellikle BM ile diğer garantör ülkeler İngiltere ve Yunanistan’a yaşananlara müdahale edilmesi gerektiği ikazını yapmıştır.

     Ancak hiçbir ülke Kıbrıs’taki olaylara müdahil olmayınca Türkiye yasal müdahale hakkını kullanarak, Kıbrıs Türk’ünün Rumlar tarafından topyekûn ortadan kaldırılmasına mani olmak adına adaya müdahale etmiş, kısa bir zaman sonrada adaya barışı getirmiştir.

      Yukarıda sırladığım gerçeklerin dışında 50 yıl öncesinin Kıbrıs adasında başka bir şey yaşanmamıştır. Bugün Türkiye adayı işgal etti yalanını öne sürenlere tarihin gerçek sayfaları da bu cevabı verecektir.

      Pekiyi 50 yıl sonra bugün bu tarih bize neleri hatırlatmakta, neleri anlatmaktadır?

       Öncelikle 50 yıl sonra bugün vatan toprağımız Kıbrıs adasında 41 yıldır her türlü kurum ve kuruluşu ile yaşayan bir devletimiz vardır.  Adı: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetidir.

       Kimi Rum iş birlikçileri, kimi kafadan bacaklı köşe yazarları, Türkiye’nin dışında  ‘’hiçbir ülkenin tanımadığı böyle devlet mi olur?’’ Deseler de; Kıbrıs adasında bedeli Şehitlerimizin kanıyla, canıyla, Gazilerimizin alın teriyle ödenmiş. Ay yıldızlı al bayraklarımızın dalgalandığı, hudutları, Mehmetçiklerimizle, Mücahitlerimizle korunan yüzbinlerce kardeşimizin yaşadığı bir vatan toprağımız vardır.

     Pekiyi 50 yıl önce soydaşlarımız Kıbrıs’ta onca insanlık dramı yaşarken, 20 Temmuz 1974’te Türkiye adaya müdahale etmeseydi neler olacaktı?

      Öncelikle adada kalan 80 bin civarındaki Türk, tıpkı bugün İsrail’in Gazze’de Filistinlilere yaptığı gibi soykırıma uğrayacak, çocuk, kadın, yaşlı demeden hunharca öldürüleceklerdi.

      Sadece bu insanlık dramı mı yaşanacaktı?

      Tabii ki hayır!

      Türk Milletinin milli davamız dediği Kıbrıs konusu kaybedilecek,  ata yadigârı vatan toprağımız elimizden kayıp gidecek, ülkemizin batısında Yunanistan’ın kontrolündeki Ege adalarından gelen tehdidi yetmiyormuş gibi ülkemizin güneyi Yunanistan tarafından kuşatılmış olacaktı.

      Türkiye ile Yunanistan arasında Lozan’da kurulmuş olan denge bozulacaktı.

       Özellikle orta doğuya yönelik stratejik yönden büyük önemi olan Kıbrıs adası Yunanistan’ın eline geçecekti.

      Bugün mavi vatan dediğimiz Akdeniz’de bize ait münhasır bölgelerde bulunan zengin enerji kaynaklarında hiçbir hak iddia edemeyecektik.

     Böylesine önemli bir adanın gözden çıkarılarak feda edilmesini Türk Milleti asla affetmeyecekti.

     Değerli okur:

     50 yıl sonra bugün, 50 yıl önce Kıbrıs’ta yaşanan o acılı ama sonu sevinçli, şan ve şeref dolu günleri ne kadar anlatabiliriz?

    Genç nesillere böylesine önemli bir konuyu kısacık bir makaleyle anlatmak, hatırlatmak mümkün müdür?

     Ancak şu gerçeği her Türk vatandaşının bilmesi gerekir. O da vatanı olmayanların yeryüzünde yaşam hakları da yoktur.

    Vatan, bizi biz yapan en önemli değerdir.

     Çıkarın kimlik kartlarınızı bir kez daha bakın ona; devletinin adı yazmasaydı, üzerinde ay yıldızlı bayrağın olmasaydı adın soyadın yazsa ne olur, yazmasa ne?

     İşte Kıbrıs’ta yaşanan gerçek de budur.

     20 Temmuz 1974’te Türk’ün vatanım diye bellediği topraklara göz dikenlere hak ettikleri cevap verilmiş.  Kıbrıs Türk vatandaşlığının bedeli 50 yıl önce şehitlerimizin kanıyla, canıyla ödenmiştir.

   Böylesi bir olay ile karşılaşıldığında, nice 50 yıllar geçse yine aynı cevap verilecektir.

  (Bu yazım vesilesiyle Kıbrıs Milli Davamızın adadaki liderleri başta rahmetli Dr. Küçük ve Rahmetli Denktaş olmak üzere, 20 Temmuz 1974’te Türk Ordusunun Kıbrıs’a müdahale kararını veren Başbakan rahmetli Ecevit ile yardımcısı rahmetli Erbakan’ın ve bu uğurda hayatlarını feda eden şehitlerimizin aziz hatırları önünde saygı ve minnetle eğiliyor, Gazi ve Mücahit Gazi kardeşlerimi sevgiyle selamlıyorum. Vatan onlara minnettardır.)

Önceki İçerikTrump’a Suikast Girişimi
Sonraki İçerikBeni mahveden şey, bana yalan söylemiş olman değil sana bir daha inanmayacak olmamdır. /Victor Hugo
Avatar photo
1967 yılında Teğmen rütbesiyle T.S.K da göreve başladığı zaman, Kıbrıs olayları adada tüm hızıyla devam ediyor, Yunanistan’ın da desteğini alan Rum’lar; adada yaşayan Kıbrıs Türk’üne her türlü mezalimi yapıyor, gerçekleştirdikleri toplu katliamlar, uyguladıkları ekonomik ambargolarla Kıbrıs Türk Halkını adadan göçe zorluyorlardı… O dönemde Türkiye Cumhuriyeti Devletinin 1960 yılında imzalamış olduğu, BM’ler tarafından da onaylanmış garantörlük anlaşması gereğince, ada da bulunan ‘Şanlı Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayında’ görev almak için defalarca dilekçe veren Teğmen Çilingir; 1974 yılının 20 Temmuz Cumartesi sabahı kendisini Kıbrıs’ta savaşın içinde buldu. Bölük komutanı olarak Kıbrıs Savaşlarının her iki safhasında da bu görevini başarıyla sürdürdü, ‘Gazi‘ unvanı ile onurlandırılarak Türkiye’ye döndü. 1974–1975, 1985–1987 yıllarında Kıbrıs’ta görevli olduğu yıllardan sonra da, adada yaşanan olayları yakinen takip eden Çilingir; 2004-2011 yılları arasında Kıbrıs Türk Kültür Derneğinin İstanbul Şubesi yönetim kurulunda da görev yaptı. Bu uzun süreçte ’mili davamız’ olarak bilinen Kıbrıs konusuna sahip çıkarak, Kıbrıs Türk Halkının kazanılmış tarihsel ve hukuksal haklarını savunmak adına değişik platformlarda görev aldı. Sempozyumlara, panellere, televizyon programlarına konuşmacı olarak katıldı, makaleler yayınladı. Yakinen takip ettiği Kıbrıs konusu başta olmak üzere, ülke meseleleriyle ilgili güncel yazılarına, konferanslarına devam etmektedir. T.S.K.’dan 1990 yılında, kendi isteği ile emekli olduktan sonra; Kıbrıs konusuyla ilgili kaleme almış olduğu; ’’Özgürlük Nefesi (K.K.T.C Cumhurbaşkanlığı yayını 1995)’’, ‘’Girne’den Doğan Güneş (1997)‘’, ‘’Unutanlar Unutturulanlar ya da Hatırlayamadıklarımız (2004)’’, ‘’Elveda Kıbrıs Ama Bir Gün Mutlaka (2006)’’, ‘’Andımız Olsun ki Bu Topraklar Bizim (2007)‘’,’’Tarihten Gelen Çığlık (2010)’’, Kıbrıs ‘’Yes Be Annem’’ 2002-2016 (Eylül-2016) isimli kitaplarıyla; Ülkemizin son 65 yılında öne çıkan, yaşanmış önemli olayları anlatan: ‘’10’ların İzleriyle Türkiye (2014)’’,’’Kırılmadık Ne Kaldı?-Zaman Asla Kaybolmaz (2015)’’, ‘’Önce Vatan (Eylül 2017) isimli kitapları da bulunmaktadır… Sivil iş hayatına ‘Türkiye Sigorta Sektöründe’’başlayan Atilla Çilingir Koç YKS bünyesinde uzun yıllar görev yaptıktan sonra, halen dünyanın 18 ülkesinde hizmet veren, sağlık bilişim şirketlerinden birisi olarak ülkemizde de faaliyet gösteren; ‘’CompuGroup Medical Bilgi Sistemleri A.Ş’’ bünyesinde, görevine devam etmektedir. Pek çok üniversitenin ‘Bankacılık-Sigortacılık Fakültelerinde, Yüksek Okullarında, vermiş olduğu seminerler, konferanslar ile sektöre bu yönde de hizmet vermeye devam eden Çilingir’in: Sigorta sektöründe 27 yıldan beri vermiş olduğu hizmetlerini anlatan; ‘’Sigortalı Hayatın Gerçekleri’’ (2012) isimli bir kitabı daha bulunmaktadır. Atilla Çilingir; bugüne değin kitaplarından elde etmiş olduğu telif gelirleriyle; Sosyal sorumluluk projeleri kapsamında: 2010 yılında ‘K.K.T.C Lefkoşa Şehit Aileleri ve Malul Gazileri Derneğine’ ‘Tarihten Gelen Çığlık’ isimli kitabının telif gelirini bağışlamış, 19 Şubat 2012’de Van’da yaşanan büyük depremden sonra Van’ın Muradiye İlçesi Akbulak Köyü İ.M.K.B. (İstanbul Menkul Kıymetler Borsası) Yatılı Bölge İlk Öğretim Okulunda içinde 20 adet bilgisayarı bulunan ve kendi adını taşıyan bir BT (bilgi teknolojisi) sınıfı açmış. 02 Haziran 2017 tarihinde de Samsun’un Tekkeköy ilçesi Büyüklü İlköğretim okulunda da adını taşıyan, içinde 2500 kitabı, 2 adet bilgisayarı bulunan bir kütüphanenin açılışını sağlamıştır.