Çattı ölüm yaşım
Kalmadı yiyecek aşım
Hazırlansın mezar taşım
Elveda dünya elveda yoldaşım
Dostlar ederken bir bir veda
Baki bırakarak hoş bir seda
Kalın sağlıcakla bana elveda
El boş yüz kara geçti ömür ne fayda
Daha çıkmadan sefere
Baktım kara deftere
Pişman oldum son kere
Dikenler döşenmiş yatacağım yere
Çare yok demekten başka “Fefirrû”
Yazılı defterimde ne yaptıysam yaş ve kuru
Bekliyor beni kabirde bin bir soru
Yok başka sığınak ya Rab beni koru
Uzun ömür meğer ne kısaymış
Seneler sene değil birer aymış
Ömür doğuştan ölüme gün saymış
Deseler de yaşadığı yer saraymış
Olmadıysam dünyada kalb-i selim
Kalmadıysa biri tutacak elim
Huzura doğru huzursuz bir selim
Keşke diyebilseydim sevgiyle eselim
Pişman olduğuma da pişman olacak
Geride kalanlar gam-kederle dolacak
Büyük güne günler hızla akacak
İnananlar tebessümle birbirine bakacak
İstemeseydi vermek kuluna Ebed’i
Vermezdi ona istek denen sebebi
Evet vermezdi istek düşünmezdi hiç aklı
Ebed hissi kalırdı ebediyyen saklı
Değil mi ki O var
Her şey yok olsa da ne gam
Yoksa O eğer
İşte o zaman derdine yan
Gerçi çoksa da günahım
Göklere çıkıyorsa da ahım
Değil mi ki
Varsın birsin Allahım
Yok gam yok keder yok ah
Dedikçe dilim daim Allah
Ne gam be dostlar kaimim ben
Allah ile beraberliğim ebediyyen