Kenz – İ Mahfî

40

     Her türlü tarih, edebiyat, felsefe, fen ve ilahiyat hakkındaki bütün kitapların çıkış temeli noktadır. Noktadan harfler; harflerden kelime, satır, paragraf ve sayfalar; o sayfalardan ise sayısız eserler ortaya konmuştur.

   İnsan da, kâinat / evren kitabının noktası hükmünde. Nokta ve ondan türeyen harfler; her konudaki tüm kitapların özü ve çekirdeği olduğu gibi, İnsan da kâinatın özü ve çekirdeği olup; maddî dünya; İnsan çekirdeğinin maddî potansiyelinden, mânevî / gaybî âlemler de, İnsan’ın mânevî çekirdeğinden husûl bulmuş ortaya çıkarılmışlardır.

     Çünkü İnsan, Hz. Ali’nin mealen dediği gibi:

   “Ey İnsan! Sen, cürmünü / maddî varlığını / aslını, özünü ve maddî – mânevî çekirdeğini hor görme!

     “Çünkü onda, âlemler tayy edilmiş / dürülerek yer almıştır.

    “Onlar, Sen’in iraden ve elinle ortaya çıkmayı beklemekte, emrine âmâde ve buna muntazır / hazır bir vaziyet göstermektedir.”

   Çünkü Sen; âlemlerin sırlarını açacak, binbir nice küçük anahtarları içinde taşıyan, büyük bir anahtar hükmündesin.

     Çünkü Sen ey İnsan! Gizli, saklı bir hazînesin!

    Şu mevcut ve meşhut olan / görülen görülmeyen âlemler; Sen’deki hazînelerin dünyada açılmış, dünyaya yayılmış, ufukları kaplamış hâlinden başka bir şey değil.

                                              x

     Ey İnsan! Ahhh bir bilsen ki, Sen nesin?

     Kâinatı ve Yaratan’ı gösteren, küllî bir âyînesin.

     Zımnen “Levlâke, Levlâke…” /  de ifadesini bulan bir cevher.

     Sen’inle şereflenen kâinatın gözdesi, muhteşem bir er.

     Ahhh bir bilsen mahiyetini ey İnsan! Acaba Sen nesin?

     Allah’ın; kâinatı bir tarafa, Seni bir tarafa koyduğu çok şeysin!

     Hem bir hazîne, hem o hazînenin elmas anahtârı.

     Kâinatın hem mümessili, hem de bizzat ebedî yârı.

     Kısaca Kenz-i Mahfî / Gizli Hazîne’sin Sen!

     Nasıl bir hazîne olduğunu, ahhh bir bilsen.

                                              x

     Bir nebze İnsan’ın mahiyetine değinecek olursak, meselâ:

   İnsan otururken istediği yaşa gider! İstediği yeri, istediği şeyi; sesli, sözlü, renkli ve hareketli olarak mekân ve zamaniyle, istediğ kadar temaşa edip, tekrar yaşar!

     İstediği an, orayı terkeder. İstediği an, tekrar oraya bağlatır kendini. Sonra bütün bu izlediklerini hâfıza ve muhayyilesinde hıfzeder, korumaya alır.

     Nasıl bir arşiv? Nasıl bir depo?

     Nasıl bir hazîne?

     Nasıl bir muhafaza / koruma?

     Şaşmamak, apışmamak, düşünmemek elde değil.

     Bütün bunları nasıl arşivliyor? Çünkü ortada, mekânsız bir arşiv var!

     Nasıl sıraya koyuyor veya konuyor?

     Nasıl muhafaza ediyoruz? Gerçekten bilmiyor bilemiyor! Akıl sır erdiremiyoruz!

     Bütün bunların ve yapılanların varlığını biliyor, fakat mahiyetine inemiyoruz!

     Bundan anlıyoruz ki, mahiyetini bilmemek varlığını inkârı gerektirmiyor.

Önceki İçerikKalp Cerrahı Prof. Dr. Tayyar Srıoğlu Bilgilendiriyor: Kalbimizle Alâkalı Olarak Bilmemiz Gerekenler
Sonraki İçerikDon Kişotlar Arıyoruz!
Avatar photo
1944 yılında İstanbul'da doğdu. 1955'de Ordu ili, Mesudiye kazasının Çardaklı köyü ilkokulunu bitirdi. 1965'de Bakırköy Lisesi, 1972'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünden mezun oldu. 1974-75 Burdur'da Topçu Asteğmeni olarak vatani vazifesini yaptı. 22 Eylül 1975'de Diyarbakır'ın Ergani ilçesindeki Dicle Öğretmen Lisesi Tarih öğretmenliğine tayin olundu. 15 Mart 1977, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Osmanlıca Okutmanlığına başladı. 23 Ekim 1989 tarihinden beri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Yakınçağ Anabilim Dalı'nda Öğretim Görevlisi olarak bulundu. 1999'da emekli oldu. Üniversite talebeliğinden itibaren; "Bugün", "Babıalide Sabah", "Tercüman", "Zaman", "Türkiye", "Ortadoğu", "Yeni Asya", "İkinisan", "Ordu Mesudiye" ve "Ayrıntılı Haber" gazetelerinde ve "Türkçesi", "Yeni İstiklal", "İslami Edebiyat", "Zafer", "Sızıntı", "Erciyes", "Milli Kültür", "İlkadım" ve "Sur" adlı dergilerde yazıları çıktı. Halen de yazmaya devam etmektedir. Ahmed Cevdet Paşa'nın Kısas-ı Enbiya ve Tevarih-i Hulefası'nı sadeleştirmiş ve 1981'de basılmıştır. Metin Muhsin müstear ismiyle, gençler için yazdığı "Irmakların Dili" adlı eseri 1984'te yayınlanmıştır. Ayrıca Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nce hazırlattırılan "Van Kütüğü" için, "Van Kronolojisini" hazırlamıştır. 1993'te; Doğu ile ilgili olarak yazıp neşrettiği makaleleri "Doğu Gerçeği" adlı kitabda bir araya getirilerek yayınlandı. Bu arada, bazı eserleri baskıya hazırlamıştır. Bir kısmı yayınlanmış "hikaye" dalında kaleme aldığı edebi yazıları da vardır. 2009 yılında GESİAD tarafından "Gebze'de Yılın İletişimcisi " ödülü kendisine verilmiştir.