İmanifesto

122

İnsanoğlu benliğinden fırlamış oktur
Yürekte imandan öte yanardağ yoktur

Bu toprağın aşkla imtihanıdır namus
Kuzeyden karayel, keşişlemeden kâbus

İhaneti kanıksadık kande gönül ağrımız
İsyanın akorduyla ritim bulur bağrımız

Tarih ile coğrafya sırtımızda üniforma
Mimsiz medeniyetler için kendini yorma

Yankısını yitirmiş çığlık gibiyiz nicedir
Yarabbi! Bu ak zûlmet kaç yüzyıllık gecedir?

Ruhunu arayan adam! Rüzgâr yakışmış tenine
Her inişin çıkış olsun gönül merdivenine

Aşktan ve adanmışlıktan geride ne varsa at:
Tek yaşasın hakikat, yaşasın tek hakikat!