Okumak; insan olmak için, çıkmaktır sefere
Vatanın; sahip olması için, gerçek bir ere
Çünkü, “ikra” / “oku” diye başlıyor aziz dinim
Başka söze ne hacet dostlar, artık benim
Oku oku oku, hiç durmadan, daima oku
Budur kendini bilmenin, başta gelen yolu
Okumaktan geçer kardaş, aman daima oku
Yoksa saplanır göğsüne, düşmanın zehirli oku
Unutma sen Allah değilsin, ama Allahtansın
O değilsin, fakat her şey gibi, O’ndansın
Bunun gereğini yapman, yaratılış gerekçesi
Okumaman olur, yokluğu istemenin dilekçesi
Okumak, kitabının ilk muhteşem baş emri
Yoksa, olursun bineceklerin altındaki semeri
Okumak eder insanı, Kâinat Efendisi’nin yaveri
O’nun uğrunda, şehit veya gazi olacak seçkin eri
İster isen olmak, Allah’ın has ve saygın kulu
Kâinatı okumaktır, bunun başta gelen okulu
Bunun içindir ki, ana-babalar katlanıyor nelere
Yeter ki okusun da, çıksın diye bilimsel sefere
Okumaz isen, hem Dünya hem de öte Âlemde
Elini tutacak birini bulamazsın, arasan da beyhûde
Okumak İlahî tecellînin, ilham basamakları
Okumak, manevî yükselişin açılan kapakları
Okumak, insan olmuşken sıradan Biri
Yapar insanı, mânevî sâhanın saygın Pîri
Okumak; geçmişe, geleceğe bağlayan köprü
Sonsuz bir şekilde, uzatmak demektir ömrü
Tabii, asıl okumak; büyük kâinatın şahsında
Özet kâinat denen, Kendini okumaktır aslında
İnsanın sonsuz, meçhul mânevî tarafları ile
Mânâ âlemlerine, okumakla kanat açmazsan nafile
Şereflendirmek için, “Bile yazdım adın ile adımı!”
Kul’a düşmez mi, Okumak için atmak ilk adımı?
