Güzel çirkin ne a’lâ
İyi kötü fevkalâde
Seçmez “Ekran”
Ayna misâl
Yansıtır her şeyi
Sanki onlara akran
Üzüntü ve yas
Sevinç ve heves
His ve duygu
Makbûl veya menfûr
Her çeşidi hayâtın
“Ekran”a gelen her şey
Olsa da temiz ya da pis
Ona göre
Nefis mi nefis
Yapmaz hiçbir ayrım
İsterse olsun
Şerbet ya da zehir
Hepsi bir onun için
Huyudur farkı görmezlik
“Ekran”ın
Yansıtmak tek görevi
Yok yapacak başka türevi
Olur her şeye
Mazhar ve zuhûr yeri
Yansıttığı neyse olmaz gayrı
Resmi geçit yapar onda
Ona aksedenler
Ayrı ayrı
X
“Yüz”ümüz de evet
Böyle bir “Ekran”
Rûh hâllerimize
Çeşit çeşit mekân
İşte “Ekran” denen
Bin bir surat ejderha
“Ekran” da denilen bu “Yüz”
Okuyana bin bir sahîfe
Nitekim her mimik
Her göz süzüş
Her çatık kaş
“Yüz”deki her dalgalanış
Herkese ve her şeye
Yansıtıcı bir “Ekran”
“Yüz”de, küp misâli
Sızdırır dışa içindekini
Dostluğu yahut olanca kini
İster sevinçli ol
İster kederle dol
İster al
Şaşkın bir hâl
Kalmasa da mecâl
Olsan da panikte
Binbir efkâr içinde
Sarsa da benliğini
O yine aksettirir
“Yüz”ünde hepsini
X
“Yüz” denen “Ekran”
Sanki beyaz perde’miz
Yansıtır maddî mânevî
Tümünü bizden
Öyle bir “Yüz”ümüz var ki
Yok onun gibisi
Mâhir bir “Ekran”
Ne varsa içimizde
Yaş ve kurudan
Yansıtır tamâmını
Her ân
X
Öyle bir “Yüz”ü var ki
İnsanın
Aksettirir yapmış ve yapacağı
Nice Aktör rolü
“Yüz” deyip de geçme sakın
Bin bir ibret
Levhası geçer
“Yüz”ümüzden akın akın
