Bir şey yapmaya korkarım senin yanında,
Şikâyet edecekmişsin gibi gelir bana anında.
Hâlbuki o şikâyetin müsebbibi hareketim,
Vesile oldu konuşmana ki hâlâ hayretim.
Hayretim şudur ki konuşmandır asıl.
Konuşuyorsun benimle velakin nasıl?
Harekâtlarım sebepse konuşmana,
Her an edeyim, yeter ki konuş bana.
Otururum yanı başında ki gayet ırak,
Saatlerce otururum ki gayet sıcak.
Vardır belki aramızda iki metre,
Efkârımda vardır bin, bir bin de sen ekle.
Ekle ki bu gönül sana bir daha yansın!
Ekle ki bu eller sana bir daha yazsın!
Yazdıkça artar alevi, durmaz bu çıra,
Başka efkâra geçeyim, hayır! Gelmez sıra.
Efkârın od sebebi bu elimdeki dallar,
Hay Allah’ım! Kurusun bu parmaklar!
