Bu dünyada, kalmak diye bir şey yok,
Bir gün olur, götürürler sessizce.
Bu dünyada, gülmek diye bir şey yok,
Öldüğünü bildirirler sessizce.
Artık uyan, duy birazcık selahı,
Çok uyursun şafaklarda sessizce.
Artık iste yalvararak felahı,
Beyaz gömlek giydirirler sessizce.
Bu dünya boş, hayal meyal sessizce,
Anla artık, kendine gel sessizce.
Tövbe et, ölmeden öl sessizce,
Namazını kıldırırlar sessizce.
Dünya fani, etmez para kıymetsiz,
Ölüm var ya, sende sıra kıymetsiz.
Ve bu hayat; yazı – tura kıymetsiz,
Tabutunu götürürler sessizce.
Merhem olmaz hiçbir ilaç ağrına,
Toprak bir gün, alır seni bağrına.
Hüvel Baki yazarlar mezarına,
Pılın pırtın kaldırırlar sessizce.
Fırsat kaçar ellerinden sessizce,
Ruhun uçar bedeninden sessizce.
Bir gül açar mezarında sessizce,
Dostlarında unuturlar sessizce.