Büyük cihat; vatan savunması için nadiren, fakat gerektiğinde yapılması zarurî olan bir savaştır. Yensek de yenilsek de, sonuçta ya gâzi veya şehit oluruz.
Küçük cihat ise, nefsimizle yaptığımız ve mutlaka gâlip gelmemiz gereken bir savaştır. Çünkü büyük cihatta, maddeten yenilsek de, her hâl ü kârda mânen kaybetmeyiz. Fakat küçük cihadı kaybettiğimiz takdirde, ebedî, sonsuz hayatı kaybetmek tehlikesi var!
Bu bakımdan küçük cihat; mânen büyük cihattan büyüktür! Çünkü işin sonunda ebedî hayatı kaybetmek tehlikesi var!
Evet, küçük cihat dediğimiz, fakat daima yaptığımız büyük cihadı, yâni nefisle yapılan cihadı, daima kazanmamız gerekir. Aksi takdirde cehennemi boylamak işten bile değil!
Evet, mânen büyük cihat dediğimiz; mânen küçük cihat denilen savaşı kaybetmek bizi ya gâzi veya şehitlik rütbesine çıkarır.
Şüphesiz her iki cihadı da kazanmamız asıldır. Çünkü küçük fakat mânen büyük olan; nefsimizle yaptığımız cihat; ebedî hayatımızı kaybetmekten bizleri korur. Diğer büyük, fakat mânen küçük olan; yurdumuzun savunması için yapacağımız cihat / savaş ise, azîz vatanımızı kaybetmemizin önüne set çeker.
Pasaport
Ehliyeti olmayan şoför, arabasıyla sokağa çıkamaz. Sokaklarda gezemez, dolaşamaz. Hemen yakayı ele verir.
Okula kaydı olmayan talebe, elini kolunu sallayarak; okul binasına giremez. Zaten içeri almazlar. Girmesine fırsat vermezler.
Keza, içinde çalışmadığı fabrikaya, herhangi bir işçi veya memurun izinsiz girmesine müsaade etmezler. Ancak geçerli bir isteği için, belli bir müddet zarfında, girip çıkmasına imkân tanınır.
Herhangi bir ülkeye pasaportsuz girilmez. Ancak pasaportu olanlar girip çıkabilir. Gezip tozabilir.
Dünya da bir mekân, bir mülk, bir memleket; gezilecek, görülecek, seyredilecek, içinde kalınacak muhteşem bir gezeğendir. O’nun da bir sâhibi, bir mâliki, onda tasarruf edeni, girip çıkanları kollayan, gözetleyen ve takip edeni vardır. Dünya başıboş değildir. Daima gözetim altındadır. Herkesin nereye gittiğini, ne yaptığını, ne yapacağını bilen ve onları kontrol eden bir Mutasarrıfı, yani Allah’ı vardır. İnsan denen gezginlerin; dünyada rahatça dolaşmaları için, kendisinden izin aldıklarını gösteren bir belge, bir pasaport edinmeleri lâzımdır. Yoksa derdest edilmeleri mukadder!
İnsanın edineceği İlahî pasaport, her yerde göstermesi gereken belge, kendisini emniyet içinde hissedeceği ve her an ibraz etmesi gereken, olmazsa olmaz olan İlahî vesika ise “Bismillahirrahmanirrahim” denen kudsî kelâmı edinmektir. Her yerde ve her hususta bu kelâmı anıp zikrederek; bu zikrin sâhibinin himayesi sayesinde dolaştığını, her kapının, kendisine ancak bu pasaport sayesinde açılacağının bilincinde olduğunu belirterek; kendisinin emniyet içinde serbestçe hareket ettiğini, karşısındakine hatırlatmakla, gezmekliğini mümkün kılmaktır.
Velhasıl mülk sahibi Allah, kullarına verdiği hüviyet cüzdanı / pasaport ise, “Bismillah.”
Var mı Bir Çare?
Ey Büyük Allah’ım! Yol ver aşk’a;
Sen’den Sana sığınmaktan başka,
Var mı en küçük bir çâre?
Yoksa yol açılır, girmek için nâre!
