Celse-i aleniyyemiz başlayacaktı ki,
Nâmevcud olan bir şey, bu şey ne ola ki?
Şiirâtıma ruh veren o varlık,
Nazarımda yok, bu ne karanlık!
Oturduğun yerden ayırmam aynımı,
Belki gelirsin, olur da dindirirsin sancımı.
Efkârım o ki gelirsin, hülyalar akar anbean,
Levim de şudur: İnşallah yalan çıkmaz bu zan.
Aşk ile Mümin Olan
Şükredeceğim aşabilsem şu hududu.
Verme yahu! Verme gayri şu umudu!
Çeşmim akıyor içten, çekeceğim salavat
Aşabilsem utancımı, yetmiyor ki kelimât
Açıklayayım içten ve sevecen aşkımı,
Bekliyorum ışık, gelecek mi? Yoksa maşuğun başka mı?
