Yaklaşık 20 yıldır ülkeyi
yönetiyorsunuz, bilmediğimiz çok az yönünüz kaldı.
Dün, sizi “parmağında
bir yüzüğünden başka serveti olmayan”, “eğer bir gün zengin olduğumu
duyarsanız bilin ki haram yemişimdir” diyen, “alnı secdeye değen” insanlar
olarak görüyorduk.
Dün, “Yolsuzluk,
Yoksulluk ve Yasakları (3Y) kaldıracağız” sözünüze inanıyorduk.
Dün, “Dicle’nin kenarında
bir kurdun kaptığı koyununun bile mesuliyeti benimdir” diyen Başbakanı
çaresizlerin sığınacağı bir kapı gibi görüyorduk.
Zamanla gördük ki, “Harun
gibi gelmiştiniz ama Karun gibi oldunuz.”
****
Her şeyin en büyüğünü
yapmayı seviyorsunuz. Önceki dönemlerde hayal dahi edilemeyecek büyük
yolsuzluklar yaptınız, yapıyorsunuz. Bu yolla zengin olan dar bir kesimin
serveti milletin topyekûn fakirleşmesine yol açabilecek kadar büyüdü.
“Çalıyorlar
ama çalışıyorlar” propagandası ile “aman
çalsınlar ama yeter ki ülke büyüsün, gelişsin” diye düşünmemizi sağladınız. Ama
düşünemedik ki, çalarak ülke büyütülemez. Çünkü ülke için değil şahsi
çıkarlarınız için çalı(şı)yordunuz.
İşte havuzun suyu
tükenmekte. Ülkemizde 8 seneden beri kişi başına düşen milli gelir sürekli
azaldı yani millet fakirleşti, fakirleşmekte.
Cumhuriyet tarihinde ilk
defa bu kadar kötü yönetilen bir ekonomi, bu kadar kötü yönetilen bir devlet ile
karşı karşıyayız.
Devlet yönetilemiyor. Kurumlar tel tel dökülüyor.
Avrupa’nın en
düşük ikinci asgari ücreti bizde. Çin’in asgari ücreti
bile bizi geçti. Avrupa’da çalışanların en fazla yüzde 8-10’unun geliri asgari
ücrete yakın. Bizde çalışanların üçte ikisinin geliri asgari ücret civarında.
Orta direği yok etmek üzeresiniz.
Asgari ücret civarında ve
altında kazancı olanların barınmak ve karnını doyurmak dışında bir hayali
yok.
Ümitlerimizi,
hayallerimizi bile çaldınız.
Zenginlerimizin gözü yurtdışında. Son üç senede 10 bin dolar milyoneri ve 23 bin
iş insanı Türkiye’den yurtdışına göçtü.
Gençlerde
Geniş Tanımlı İşsizlik Oranı Yüzde 42,7 oldu. Üniversite
mezunu gençlerimizin yüzde 35’i işsiz. İyi yetişmiş, dışarıda iş bulma ümidi
olan doktorlarımız, mühendislerimiz, meslek sahibi insanlarımız yurtdışına
göçmekte. “Beyin göçü” ile beşerî sermayemizi yabancılara
kaptırıyoruz.
Buna karşılık ülkemizi 7
milyon civarında donanımsız, eğitimsiz ve birikimsiz Suriyeli, Afgan vd sığınmacılarla
doldurdunuz.
Sizin zengin
ettiklerinizden bir kısmı ise vergi cennetlerinde kara para aklama derdinde.
****
Dün, “Anayasa
değiştirmekten” söz ettiğinizde heyecanlanıyorduk.
Dün, “yargı reformu”
dediğinizde gurur duyacağımız düzenlemeler olacağını ümit ediyorduk.
Dün, “seçim kanunu”
değişikliği istediğinizde “istikrar” deyip destekliyorduk.
Dün, yetki
istediğinizde elinizi kolunuzu bağlayacağınızı düşündüğünüz her şeyi
bertaraf etmenizden gurur duyuyorduk.
Dün, “vesayet rejimini
kaldıracağız” dediğinizde, “Milli iradeyi hâkim kılacağız”
dediğinizde “gelişmiş bir demokrasimiz olacak” diye seviniyorduk.
Dün, “verin yetkiyi
kardeşinize görün dövizi faizi” dediğinizde, yetkiniz arttıkça döviz ve
faiz düşer, hayat pahalılığı azalır sanıyorduk.
Meğer ne kadar kolay kandırılmışız
ne kadar çok kandırmışsınız.
Anayasayı öyle bir değiştirdiniz ki otoriter bir yönetim neymiş, “demokrasi
ne kadar güzel bir rejimmiş” öğrendik.
Milli iradenin temsilcisi TBMM’ni yetkisiz kılıp, bütün yetkileri tek adama
verdiniz.
Yargıyı o kadar yürütmeye
bağladınız ki, adalete güven yerlerde sürünmekte. Mülkiyet hakkı ve özgürlüğümüz
bile güvence altında değil. Özellikle siyasi davalarda, hâkim ve savcılar karar
vermeden önce vicdanlarına değil sizlerin yüzüne bakıyor.
“Askeri vesayet” yerine “parti
devleti” getirerek eski günleri mumla aratıyorsunuz.
Dinimizi siyasi araç için
kullandınız. “Dindar” olarak en kötü örnekler oldunuz. Yüzünüzden
“dindarın nuru” değil “kindarın öfkesi” yansımakta. “Ahlaksız bir dindarlık”
nasıl olurmuş gösterdiniz. Halkımızı İslam’dan soğuttunuz.
Verdikçe
yetkiyi, ekonomi uçacağı yerde, döviz kurları, faiz ve enflasyon uçuşa geçti.
****
Şimdi hala yetki
istiyorsunuz.
Şimdi yine Anayasa
değişikliği yine Seçim Kanunu diyorsunuz.
Bugüne kadar verdiğimiz
yetkilerden, yaptığınız değişikliklerden, reformlardan ne hayır gördük ki,
yenilerini talep ediyorsunuz.
Ama artık sizin kim
olduğunuzu iyi biliyoruz.
Bu yüzden Amerikalı
düşünür ve yazar Emerson’un bir sözünü, en güçlü sessiz çığlıklarımızla
haykırıyoruz:
“Kim olduğun
söylediklerini o kadar gölgeliyor ki ne dediğini bir türlü duyamıyorum.”
