20 Temmuz 1974 Barış Harekâtının 50.Yılı ve Fener Patriği

105

            Tarihte bir Türk adası olarak kabul edilmesi gereken Kıbrıs Adası geçici olarak İngiliz yönetimine verilmesinden sonra onların Rumlara verdikleri destek ile Ada yıllardır süren sorunlu hale getirilmiştir. Adada tek bir Türk kalmayacak şekilde planlanan soykırımı yıllarca sürmüştür. Bazı siyasiler geç kabul etmiş olsa da, Kıbrıs bizim milli davamızdır. Milli davalar son derece ciddi ve tavizsiz ele alınmalıdır. KKTC’nin kurucu Cumhurbaşkanı Rahmetli Rauf Denktaş’ın bir önemli emaneti olan KKTC mutlaka yaşamalı ve yaşatılmalıdır. Rumların adada yaptıkları soykırımı yıllarca sürmüş; güya barış ve istikrarı sağlayacak olan milletlerarası kuruluşlar hep bu alçaklıkları seyretmişlerdir. Günümüzde Serebrenitza’da ve Gazze’de olduğu gibi… Türksüz Kıbrıs hayali peşine düşenler insan haklarını çiğnemişler; buna rağmen cezasız kalmışlardır. Fanatik ve ırkçı bir anlayışla Türkler sindirilmeye çalışılmıştır.

Kıbrıs Türkiye için stratejik önem taşımaktadır. Maalesef bazı Batılı ülkeler Rum kesiminden üstler almak peşine düşerken bizdeki bazı işbirlikçiler adanın stratejik önemini bile reddetmişlerdir. Aslında Türkiye’nin üç nefes alanı vardır: Akdeniz’de uçak gemisi gibi duran Kıbrıs, Boğazlarımız ve Güney sınırlarımızla Ege’deki haklarımız. KKTC Türkiye’nin AB tam üyeliği karşısında maalesef pazarlık konusu bile yapılmıştır. KKTC’yi AB yolunda engel gibi görme hastalığı içinde olanlar, aslında Türkiye’nin önündeki gerçek engellerdir.

            Türkiye diplomatik yolları kullanarak müdahaleler yapma gayreti içine girmesine rağmen, sonuç alamamıştır. Cenevre Antlaşmasına göre üç garantör ülkeden (Türkiye, Yunanistan, İngiltere) biri olan Türkiye milletlerarası hukuktan kaynaklanan haklarını kullanarak elli sene önce 20 Temmuz 1974’te Ada’ya askeri müdahalede bulunmuştur. Bu müdahale aslında Türklerin hayata dönmesi gibi değerlendirilebileceği gibi, Rumların da iç siyasi çalkantılardan kurtarılması anlamını taşımaktadır.

            KKTC bağımsız bir devlettir. Günümüzde Türk Dünyasının da bir parçası haline getirilmektedir. Değerini son yıllarda daha iyi fark ettiğimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk de Kıbrıs’ın stratejik önemini işaret etmiş ve uyarıcı işaretlerde bulunmuştur. Kıbrıs’taki haklarınızı koruyamazsanız Anadolu’yu korumada da zorlanabilirsiniz. Artık insan haklarına saygı gösterilmelidir. Rumlar kabul etse de etmese de Kıbrıs’ta sosyal ve siyasi birer gerçek olan iki devletli çözüm esastır. Oyalama ve taviz politikasına yol açacak federal tuzağa artık düşülemez. KKTC’de ambargolar kaldırılmalıdır. Yunanistan, Rum kesimi ve sözde bazı Batılı dostlar eğer insan haklarına gerçekten saygılı iseler; iki devletli çözümü artık benimserler. Yıllardır bizleri oyalayanlar artık Birleşik Kıbrıs hayalinden vazgeçmek zorundadırlar. Hiçbir zaman yoğurt ile baklava aynı tabakta yenmez. Unutulmaması gereken gerçek Kıbrıs’tan ve Lozan Antlaşmasından tavizler verilerek Anadolu’da ve Akdeniz’de var olunamayacağıdır. Kıbrıs’ta tarih boyu verdiğimiz şehitlerimizi saygı ve rahmetle anarız. Vatan evlatları nur içinde yatsınlar.

            Türk Dünyasının da liderlerinden Rahmetli Rauf Denktaş’ın dediği gibi “hürriyetin sesini şehitlerinden öğrenen bir toplum esir edilemez”.

            Ben kendimi bildim bileli, Fener Rum Patrikhanesi tarih boyu Türklüğün bağrına saplanmış bir hançer gibidir. Dıştan desteklenen bir fesat ve ihanet merkezi olup TC vatandaşlığının değerini de bilemeyenlerin yuvasıdır. Kendisini ekümenik ilan eden ve ettiren, fazla şımartılan Patrikhanenin başındakiler hadlerini çoktan aşmış yaratıklardır. Son yıllarda kendi başlarına tayinler yapmakla kendilerini neredeyse Marmara’da bir devlet başkanı edasıyla ülke içinde ve dışında dolaşmaktadırlar.

Patrik denen kara cübbeli zatın son marifeti 15-16 Haziran 2024 tarihlerinde İsviçre’de yapılan 79 devlet ve 6 kuruluşun katıldığı Ukrayna Barış Zirvesi’ne devlet statüsü altında katılma ve ortak bildiriyi imzalama maskaralığıdır. Bu Patriğin gidici olduğunu ve Washington’da hazırlanan yeni Rum Patriğinin Türkiye’ye gönderileceğini biliyoruz. Yani mevcuda ilave yeni ABD Konsolosu gelmektedir. Geçmişe bakarsak gelecek bu kişinin eskilerden farklı olmayacağı ve Ortadoğu’da ABD çıkarlarına göre hareket edeceği açıktır. Siyasilerden istediğimiz bu zata da eskisine olduğu gibi ekümenik sıfatlı davetiye gönderme yanlışından uzak durulmalıdır. Ne giden, ne de gelen ekümenik değildir. Lütfen kendimize gelelim. Sayısız danışmana neden görev verilir; anlamakta zorlanıyoruz.    

Önceki İçerikÇekirdeksiz Karpuz Dolayısıyla
Sonraki İçerikMersin’e Gitmek İsterken Tersine Gitmek
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)