Yüküm Şiir

111

Kimseye benzememek gibi

Bir duygunun ağırlığı

Hep şiire akıyor

Var say ki tren geçiyor üzerimden

Tıkır tıkır, tıkır tıkır

Onca yük

Onca vagon

Ve onca gurbet

Gıkım çıkmasa da

Şiirim yine ciyak ciyak

 

Yükü hayalim olmayan

Ne çok gemi geçti gitti içimden

Olmaz ki böyle

Haksızlık bu dedim

Karadan çıkartma yapıyorum maviye

Yüküm şiir

Batma ihtimalim hiç yok

Yağmurlar hele bir yağmaya başlasın

Çoğaltsın kendini deniz

Uzakları yakın edeceğim

Sen o zaman gör beni

 

Gör beni ki

Nasıl diklenmişim haksızlığa

Nasıl sevmişim insanı

Dağı taşı otları

Ağaçları, kurtları kuşları

Bir güneş doğmuş alnımın çatına

Hilal gamze olmuş gül yanağıma

Sular serpmişim ciğer yangınıma

Pır pır kanat takmışım mavi göğün bulutlarına

Uçmuşum uçmuşum uçmuşum…/Zeytin Kelimeler