Kuzey Afrika Arap aleminde, Osmanlı hakimiyetinin hızla artması İspanya Krallığının düzenlerini bozmuştu. Zulüm altında yaşayan Arapların yerli yöneticileri, Osmanlıları, ülkelerine kurtarıcı olarak davet ediyorlardı.
Cezayir, Katolik İspanyalıların işgaline uğramıştı. Oradaki Müslüman halka çok zulmediyorlardı. Akdeniz’de İspanyol Şövalyelere karşı büyük başarılar gösteren Barbaros Hayrettin Paşa ve kardeşleri, hem Cezayir hem de diğer kuzey Afrika eyaletlerin de, kurtuluş ümidi olmuştu. Barbaros ve kardeşleri, Cezayir halkı tarafından büyük sevinçle karşılandı.
Cezayir Kadıları, Hatipleri, İmamları, Tüccarları, Yavuz Sultan Selim’e bir mektup yazarak, hem İspanyol zulmüne karşı yardım istiyor, hem de minnettarlık hislerini dile getiriyorlardı.
Mektuplarında Yavuz Sultan Selim’e söyle diyorlardı:
“Bizler, Cezayir’deki kadı,alim,imam,hatib, tüccar,emin ve bütün halkının Sultan’a mektubudur ki, Sultanımızın yüce makamına zafer ve saadet dualarımızı ettikten sonra Cezayir’deki biz sendeleri size yazıp bildiriyoruz ki;
Siz sultanımız hazretlerinin bizim indimizde büyük bir mertebeniz vardır. Gün geçtikçe size olan ta’zim ve hürmetin lüzumuna inanıyoruz. Bu hürmetlerimizi arzediyoruz ki, bu mektup size olan bu sevgimizi anlatmaya kafi değildir. Biz sizlerin muvaffak olması ile sevinçliyiz. Emrinize hazırız. Bizlerin size hürmetten başka şeyleri yoktur. Size anlatacağımız; Allah düşmanlarının yaptıkları zulümler ve Allah dostu olan müminlerin yardımları ile alakalı haberlerdir. Bu haberler oldukça uzun olup Şöyle ki:
Azgın kafirler Endülüs’ü işgal ettikten sonra, Vahran kalesini aldılar. Diğer müslüman beldelerini de aldılar. Sadece bizim diyarımız olan Cezayir elimizde kaldı. Etrafımız sarıldı. Her taraftan kafirler bize taarruz ediyorlar. Düşmanlarımız bizi de kendi idareleri altına alıp, zulüm etmek istediler. İşte bu sırada büyük mücahit Oruç Bey, bir miktar mücahitle beraber yardıma geldiler. Bizi kurtardılar. Kafirlerin bir kısmı kaçtı, diğerleri de öldürüldü. Müslümanlar galip oldular. Oruç Bey Telemsan savaşında şehid olunca, kardeşi Hayrettin onun yerine devam edip, müslümanlara yardım etti.
Bu sebepledir ki, yüce makamınıza arzımız şudur ki; Emirimiz Hayrettin geri dönmek istiyordu. Buranın ileri gelenleri bırakmadılar. Hırıstiyanların zulümlerinden korkarız dediler. Bu sebeple size elçimiz olarak Fakih Ebu’l-Abbas Ahmed gönderildi. Biz emrinizle beraber sizin hizmetinizdeyiz.”(1)
Bu mektup üzerine Barbaros Hayrettin Paşa, Cezayir’e Beyler Beyi tayin edildi ( 1534 ) Türklerin Cezayir de kaldıkları sürede, adil idareyle yerli idarecilerin ve İspanyolların zulmüne son verildi.
1-Belgelerle Osmanlı Tarihi-Ömer Faruk Yılmaz-Osmanlı Yay.-İst.1999-Cilt.2-S.80-81
