Bilenler kaygılı, bilmeyen mutlu;
Ne olurdu bilmek beş para etse,
Aydınlar susuyor, cahil umutlu;
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
Cahili bir tatlı yalan güldürür,
Anlayanı susmak gün gün soldurur,
Bilip bir şey yapamamak öldürür,
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
Bilmesem sokakta nara atardım,
Yalan nutuklara alkış tutardım,
Eve gider kaygısızca yatardım,
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
Günü kurtardım mı yarın bilmezdim,
Mevcut gidişata kusur bulmazdım,
Yanlışları görüp öfke dolmazdım,
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
Şükrederdim eve gelen yardıma,
Aldırmazdım gam, kasavet, derdime;
Tok olunca hiç bakmazdım ardıma,
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
Her söylenen sözü doğru bilirdim,
Küçücük dünyamda mutlu olurdum,
Bir şey bilmez, hayattan zevk alırdım;
Ya cahil olsaydım ya gücüm yetse!
