Gönlü kırık dikendim, kalmıştı dalım sende,
Gonca açtın içimde, misk kokun sindi tende,
İki beden bir oldu, ben senim, sen de bende.
Özlem bitti mesudum, ülfet veren Hevin’di,
Sevdam buluta bindi , ondan çalan sevindi.
Kara sevda tükenmez, küllenip asla bitmez,
Derya gibi çoksa da, onda kaybolan yitmez,
Vefalı yâr sadıktır, bırakıp bir gün gitmez.
Mehtabıma yıldızdın, gece bin bir Levin’di,
Şevki hülyama indi , meşke dalan sevindi.
Kirpikte çiğler üşür, hıçkırır masum yaşlar,
Sevgisiz beden enkaz, dolu dikenler taşlar,
Aşkta olsa muhabbet, hayat yeniden başlar.
Ömrümde çiçek oldun, san ki açan Evin’di,
Birkaç değil on bindi, demet alan sevindi.
Sandım sevda adındı, aşk bir kadeh içimdi,
Sundun onu bahtıma, bedenim hazla çimdi,
Duygularım buruktu, yıkadın mutlu şimdi.
Kalp tahtıma oturdun, çünkü senin evindi,
Hasretin tene sindi, doyum salan sevindi.
Zehir olsan ömrüme, her kez zevkle içerim,
Canım feda uğruna, sanma ki vaz geçerim,
Didarımsın, didemsin, nasıl yadı seçerim?
Bastım bağrıma yâri, sine zevkten devindi,
Aldım sağ yanım dindi , solda Nalan sevindi.
Uzak kalan gönüller, gonca güller dermiyor,
Hüzün akan gözlere, damlalar tat vermiyor,
Bir ecenin tahtı kalp, başka yere girmiyor.
Huzur içtim yıllardan, mutlu eden Nevin’di,
Vuslatı buldum şimdi, mesrur kalan sevindi.
